Kwarantanna a socjalizacja psa według behawiorysty

Ten kontrowersyjny i budzący czasami spory temat powinno się zacząć od zrozumienia pojęcia socjalizacji. Skrótowo można powiedzieć, że jest to zapoznawanie psa z sytuacjami, które mogą spotkać go w życiu dorosłym. To takie hartowanie odporności psychicznej, w którym chodzi głównie o to, aby psiak umiał w przyszłości radzić sobie w środowisku.

Socjalizacja szczeniaka w pierwszych tygodniach życia

Psiak zaczyna widzieć i słyszeć około 2.-3. tygodnia i jest wtedy wyjątkowo ciekawski, bo nie odczuwa strachu. W kolejnych tygodniach zwierzak trwale zapamiętuje poznane sytuacje bez konieczności wzmacniania, to tzw. okres imprintingu, czyli wdrukowania. Dopiero po nim pojawiają się fazy lęku i wycofywania przed czymś nieznanym. Jednak do około 16. tygodnia życia ciekawość szczeniaka jest na tyle silna, że pomimo ewentualnego strachu łatwo go zapoznać z sytuacjami życia dorosłego bez narażania na większy stres. Jeżeli przez te kluczowe miesiące życia będziemy trzymać pupila zamkniętego w czterech ścianach, to gdy nagle po okresie kwarantanny wpuścimy go do „miejskiej dżungli”, narazimy go na traumę. Maluchowi może być ciężko zrozumieć hałasy, szybko poruszające się obiekty czy inne większe psy – wszystko to może być dla niego przerażające, a przerażenie w tym wieku jest silniejsze niż szczenięca ciekawość. Tym samym czekanie z socjalizacją do 14.-15. tygodnia życia psa, gdy kończy się okres kwarantanny, nie wydaje się zbyt rozsądne.

Złoty środek

Nawet jeżeli zdecydowałeś się na przestrzeganie zasad kwarantanny, porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii i znajdź kompromis. Być może będziesz mógł zabierać swojego szczeniaka w nosidełku na spacer, aby zapoznać go z miejskim gwarem i zapachami. Może uda Ci się zaprosić gości do domu, z którymi pies będzie się oswajał. Zapytaj lekarza weterynarii, czy kondycja psiaka pozwala na zorganizowanie spotkania z innymi zdrowymi psami na bezpiecznym terenie. Możesz wówczas zapisać pupila do szkoły dla szczeniąt, gdzie większość maluchów trafia nawet przed drugim szczepieniem. Psy mają możliwość wzajemnego poznania się, a także poznania otoczenia i ludzi, tym samym rozpoczynają one socjalizację w bezpiecznych warunkach.

Zaniedbanie socjalizacji a charakter psa

A co, jeżeli doszło do zaniedbań, zanim przyjąłeś zwierzaka? Psy mają różne charaktery – są osobniki śmielsze i ciekawskie z natury oraz bardziej nieśmiałe czy wręcz strachliwe. Te pierwsze mogą w sobie pokonać lęk i poradzić sobie z miejskim środowiskiem. Najważniejsze jest, abyś nauczył się obserwować zachowanie swojego psa. Pamiętaj, że każdy pies jest inny i u każdego inne sytuacje mogą wywołać strach. Jeżeli zauważysz, że coś powoduje lęk Twojego pupila, to zgodnie z zaleceniami Johna Doga stopniowo oswajaj psiaka z sytuacją. Wiele problemów da się rozwiązać odpowiednimi ćwiczeniami, które im wcześniej zaczniesz, tym lepsze osiągniesz efekty. W przypadku płochliwego psiaka silne zaniedbania socjalizacyjne często są nie do nadrobienia. Wówczas mamy dwa rozwiązania: pies zostaje w mieście, ale żyje w dużym stresie lub musi zamieszkać w domu na wsi w spokojnym otoczeniu. Oczywiście każdy miłośnik zwierząt z góry odrzuci to pierwsze.