Na pierwszy rzut oka – dziki zwierz. Jego cętkowana, aksamitna sierść (rzadkość wśród domowych kotów) zachwyca i rozkochuje w rasie kolejnych właścicieli. Przy bliższym poznaniu – udomowiony, wesoły i bardzo ciekawski mruczek, ale ze sporą dozą niezależności, którą należy zaakceptować, by w pełni zrozumieć charakter kota bengalskiego.
Spis treści:
Rasa ta jest stosunkowo młoda – powstała w latach 70. na terenie Stanów Zjednoczonych w wyniku skrzyżowania dzikiego kotka bengalskiego, zwanego azjatyckim lampartem, z kotem domowym krótkowłosym.
Przyczyną skrzyżowania tych dwóch ras były badania nad działaniem wirusa kociej białaczki – próbowano otrzymać hybrydę odporną na wirusa. Próba zawiodła, jednak rasa zyskała wielu sympatyków.
CHARAKTERYSTYKA RASY
WAGA:
5,5-10 kg
OSOBOWOŚĆ
Mimo dzikości zapisanej w genach kot bengalski nie ma w sobie nic niebezpiecznego. To bardzo uczuciowa rasa, przywiązująca się do opiekunów. Koty te często przychodzą na zawołanie lub odpowiadają ochrypłymi dźwiękami. To koty o dużych pokładach energii, z silnym instynktem łowieckim – lubią Potrzebują towarzystwa, aktywności fizycznej i stymulacji umysłowej. Znudzony bengal staje się nieszczęśliwy, wykazuje tendencję do niszczenia otoczenia. Koty tej rasy dobrze się dogadują z innymi kotami, jednak zdarzają się przypadki dominujące. Co ciekawe – bengale nie stronią od wody, co jest wśród kotów cechą rzadką!
WYGLĄD
Ciało kot bengalski ma długie i muskularne. Głowa jest zaokrąglona – dłuższa niż szersza, odchodzą od niej wysoko osadzone, krótkie, zaokrąglone na czubkach uszy. Oczy są owalne, z ciemną obwódką dookoła. Kości policzkowe są wystające. Kolejne cechy charakterystyczne to cienki, nisko osadzony ogon oraz duże zaokrąglone łapy.
Kot bengalski zwraca uwagę swoim nietypowym umaszczeniem. Wzory przypominają cętki, pręgi i rozetki. Na policzkach i szyi widać poprzeczne pasy, natomiast na czole bengale mają charakterystyczny wzór w kształcie litery M. Pożądaną cechą u tej rasy jest plama w kształcie odcisku kciuka z tyłu małżowiny usznej. Włos jest krótki, miękki i jedwabisty – przylega do ciała.
OKIEM LEKARZA WETERYNARII
ZDROWIE
Te aktywne i żywiołowe koty najczęściej trafiają do gabinetu weterynaryjnego z kulawizną lub innym problemem ortopedycznym. Wszystko z powodu ich temperamentu i umiłowania do wysokiej wspinaczki oraz skoków. Bengale wychodzące na zewnątrz dość często wchodzą w interakcje z innymi kocurami, więc wszelkie rany, ropnie czy inne skaleczenia nie należą u nich do rzadkości. Co ciekawe, w niektórych rejonach u kotów tej rasy zdecydowanie dominującą grupą krwi jest grupa AB. Odróżnia je to od większości innych ras, gdyż wśród kotów występuje głównie grupa A. Jest to istotne w hodowli, a także w razie terapii, gdy niezbędna jest np. transfuzja krwi. Rasa jest dość młoda, dlatego nieznane są zapewne wszystkie tendencje do chorób, które mogą u niej występować.
NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE CHOROBY (M.IN. O PODŁOŻU GENETYCZNYM)
- Deformacja klatki piersiowej/syndrom płaskiej klatki piersiowej
- Niedobór kinazy pirogronianowej (PK)
- Wieksza podatność na wystapienie zakaźnego zapalenia otrzewnej (FIP)
- Skłonność do rzęsistkowicy – trichomonadozy (Trichomonas foetus)
- Dysplazja stawów biodrowych
- Zwichnięcia rzepki
- Postępujący zanik siatkówki (b-PRA, rdAc PRA)
- Zaćma
- Wrzodziejące zapalenie skóry nosa
- Idiopatyczna choroba korzeni nerwowych i nerwów u kotów bengalskich
- Kardiomiopatia przerostowa (HCM)
- Choroba zatorowo-zakrzepowa (fATE)
BADANIA
U kotów przeznaczonych do hodowli zaleca się wykonania badań genetycznych w kierunku b-PRA oraz rdAc-PRA, by wykluczyć nosicielstwo genów postępującego zaniku siatkówki. Dostępne są także badania w kierunku niedoboru kinazy pirogronianowej (PK), a także badania pozwalające oznaczyć nosicielstwo genów określających kolor sierści możliwego potomstwa. Jak wspomniałam, należy także oznaczać grupę krwi, szczególnie w hodowlach przed krzyżowaniem samca z samicą, by nie doszło do izoerytrolizy u nowo narodzonych kociąt.
U młodych kotów z hodowli zawsze warto skontrolować nosicielstwo dwóch chorób wirusowych: wirusa niedoboru immunologicznego kotów oraz wirusa białaczki kotów, wykonując podstawowe testy FIV/FELV z krwi. Badania krwi oraz kontrole lekarskie wypadają zgodnie z kalendarzem rozwoju kota, zależnie od jego wieku.
Czytaj więcej: Badanie krwi u kota – wszystko, co powinieneś o nim wiedzieć.
