10-12 kg(pies),
9-10 kg(suka)
Basenji to wyjątkowa rasa psów pochodzących z Afryki, znanych z tego, że nie szczekają, lecz wydają dźwięki przypominające śmiech. To energiczne i inteligentne psy o krótkiej sierści. Poznaj bliżej tą rasę!
10-12 kg(pies),
9-10 kg(suka)
43 cm(pies),
40 cm(suka)
12-15 lat
Basenji to psy o wyraźnie zarysowanym charakterze. Ich inteligencja i spryt sprawiają że szybko się uczą, jednak ich niezależność i upartość mogą stanowić wyzwanie podczas treningu. Są wrażliwe na emocje opiekuna i źle znoszą samotność, potrzebują bliskości swoich ludzi. Mimo że są raczej ciche, potrafią wyrazić swoje potrzeby w subtelny sposób.
Basenji to rasa, która świetnie odnajduje się w miejskim środowisku dzięki swojej odwadze i obojętności na ruch uliczny. Jako psy aktywne wymagają długich spacerów, w trakcie których będą mogły swobodnie eksplorować teren, oraz czasu na zabawę.
Basenji są znane jako jedna z najmniej szczekliwych ras psów. Zamiast typowego szczekania, które jest charakterystyczne dla wielu innych ras, basenji wydają dźwięk przypominający jodłowanie lub śmiech. To unikalne zachowanie głosowe, znane jako „barroo”, jest wynikiem specyficznej budowy ich krtani. Używają tego dźwięku do komunikacji, zwłaszcza kiedy są podekscytowane.
Basenji mogą dobrze dogadywać się z dziećmi, zwłaszcza gdy od małego są przyzwyczajane do ich obecności. Są energiczne i lubią zabawy, co czyni je dobrymi towarzyszami dla starszych dzieci.
Jednakże ich niezależność i wrażliwość mogą sprawić, że będą potrzebować więcej czasu na zaakceptowanie młodszych dzieci. Ważne jest nadzorowanie interakcji między dziećmi a psem, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort obu stronom.
Basenji mogą różnie reagować na inne zwierzęta, dużo zależy od ich socjalizacji. Z natury mają silny instynkt łowiecki, co może sprawiać, że trudniej im dogadać się z mniejszymi zwierzętami, takimi jak koty czy gryzonie. W stosunku do innych psów basenji mogą być towarzyskie, jeśli są odpowiednio socjalizowane od młodości. Właściwa socjalizacja i konsekwentny trening są kluczowe dla zapewnienia pokojowego współżycia z innymi zwierzętami.
Basenji to niewielkie, ale elegancko zbudowane psy, których wygląd odzwierciedla ich afrykańskie pochodzenie. Mają gładką, krótką sierść, która występuje w różnych kolorach, w tym czarno-białym, czerwono-białym, trójkolorowym i pręgowanym, często z białymi znaczeniami na łapach, klatce piersiowej i końcu ogona. Charakterystyczne dla rasy są stojące, spiczaste uszy oraz wyraziste, migdałowe oczy, które dodają im czujnego i inteligentnego wyrazu.
Ich ciało jest smukłe, ale muskularne, z wysoko osadzonym, skręconym ogonem. Ich elegancka sylwetka i ruchliwość sprawiają, że są zwinne i szybkie, idealne dla osób poszukujących aktywnego, ale niezbyt dużego psa.
Basenji są psami, które gubią bardzo mało sierści, co czyni ich pielęgnację stosunkowo łatwą. Wystarczy przeczesywać ich sierść raz w tygodniu za pomocą delikatnej szczotki lub gumowej rękawicy, co pomaga usunąć luźne włosy i utrzymać zdrową skórę. Poza szczotkowaniem ważne jest również regularne sprawdzanie długości pazurów i czyszczenie uszu, co zapobiega infekcjom. Dodatkowo warto zwrócić uwagę na stan oczu basenji, regularnie sprawdzając je pod kątem zaczerwienień czy wydzielin.
Basenji to jedna z najstarszych ras świata, która powstała bez ingerencji człowieka. Jej kolebką jest Afryka, a podobizny jej przodków znaleziono na ścianach egipskich grobowców. Na co dzień towarzyszyły faraonom i zaganiały zwierzynę w czasie polowania. W Europie pojawiły się dopiero pod koniec XIX wieku.
Basenji to rasa pierwotna, dla której charakterystyczny jest silnie rozbudowany cały łańcuch łowiecki. Do tego są energiczne, niezależne, ciekawskie, pewne siebie i mają silną potrzebę eksplorowania terenu. Ten komplet cech wziął się stąd, że przez długi czas musiały zadbać o siebie same.
To świetna rasa dla osób lubiących aktywność na świeżym powietrzu, bo energiczne baski potrzebują codziennie się wybiegać. Ich opiekun powinien być też zrównoważony i cierpliwy. Taki, który rozumie specyfikę rasy i nie oczekuje od basenji 100% posłuszeństwa. Baski już takie są, że czasem biorą po prostu sprawy we własne łapy.
Poza tym nie lubią długo zostawać same. A gdy się nudzą w domu, niszczą i rozrabiają. Dlatego nie są dobrą opcją dla osób zapracowanych. Oczywiście każdy pies jest inny i może inaczej zareagować w danej sytuacji, ale tzw. problemy separacyjne dość często u nich występują.
Praca z basenji bywa wyzwaniem, bo choć bywają osobniki bardzo inteligentne, to trudno skłonić je do współpracy. Z racji, że są dość niezależne i fascynuje je środowisko naturalne, kluczem jest znalezienie motywacji, konsekwencja w działaniu i duże pokłady cierpliwości. Pomaga też nastawienie, że nauka basenji to po prostu dłuższy proces. Ale kiedy już się z nim dogadasz i nauczysz podstaw posłuszeństwa, możesz mieć frajdę ze wspólnej zabawy w tropienie, nosework, psie sztuczki lub agility.
To prawda, że basenji nie szczeka. Zamiast tego wydaje dźwięki podobne do jodłowania. Zdarza się też, że wyje, mruczy lub popiskuje. To prawda, że nie lubi deszczu, chłodu i przeciągów. A także to, że nie wydziela zapachu i z natury jest bardzo czysty.
Ignorowanie poleceń, niewracanie na zawołanie, pogoń za samochodami, rowerami, zwierzętami to niestety klasyk będący efektem braku zaspokojenia psich potrzeb i nieodpowiedniego szkolenia.
Basenji bardzo przywiązuje się do swoich opiekunów. Jak najbardziej nadaje się do rodzin z dziećmi. Potrafi być naprawdę czuły, ale to on decyduje, kiedy jest pora na pieszczoty. Jednak muszę wspomnieć, że w każdej rasie są osobniki bardziej nastawione na budowanie relacji z dziećmi i mniej do tego skłonne. Decydują o tym cechy jednostki, a w obrębie jednej rasy mogą być bardzo różne charaktery. Pamiętajmy, że nigdy nie ma pewności, że pies bez problemu przystosuje się do życia w rodzinie z dziećmi. Nie ma ras dla dzieci. Bardzo dużo zależy w tej kwestii od rodziców. Pamiętajmy, że każdy pies może ugryźć. Nawet ten najbardziej spokojny i podatny na adaptację, może to zrobić, gdy jego przestrzeń będzie naruszana, gdy będzie prowokowany lub gdy będzie drażniony.
Rasa ciesząca się popularnością w Polsce od jakiegoś czasu, ale nadal nie są to części bywalcy klinik. Psy basenji to zdrowe i mocne okazy, które lubią ruch i aktywność fizyczną. Wizyty w gabinecie weterynaryjnym to przede wszystkim profilaktyczne szczepienia i odrobaczenia. Niekiedy zdarzają się u nich problemy gastryczne czy objawy alergii i nadwrażliwości. Z racji dużej aktywności mogą pojawić się kulawizny i problemy ortopedyczne.
Co ciekawe, u suk cieczka występuje najczęściej tylko raz do roku. U psów tej rasy notuje się także niższy poziom tyroksyny (T4), czyli hormonu tarczycy, w porównaniu z innymi rasami psów. Kolejną dość nietypową cechą psów tej rasy jest cecha dziedziczona autosomalnie – anomalia Pelgera- Hueta, która charakteryzuje się obecnością jąder w neutrofilach. Nie powoduje to żadnych objawów klinicznych, ale jest to szczególnie ważne przy diagnostyce problemów hematologicznych.
W hodowlach u psów przeznaczonych do rozrodu powinny być wykonane przede wszystkim badania kardiologiczne i okulistyczne. Ponadto konieczne jest wykonanie badań genetycznych z krwi u reproduktorów w celu wykluczenia najczęstszych dziedzicznych chorób w tej rasie, tj.: zespołu Fanconiego, postępującego zaniku siatkówki (PRA) i niedoboru kinazy pirogronianowej (PK).
U psów w średnim i starszym wieku ważne są regularne kontrole kardiologiczne wraz z badaniem echa serca, gdyż może u nich pojawić się choroba zastawki dwudzielnej. W przypadku objawów kulawizny czy innych problemów ortopedycznych konieczna jest kontrola u specjalisty. Nie zapominajmy o przeglądowych badaniach krwi wraz z poziomem hormonów tarczycy (mając na uwadze, że fizjologicznie ma ona niższy poziom u psów tej rasy) oraz o badaniu moczu czy badaniu USG jamy brzusznej z racji możliwości wystąpienia zespołu Fanconiego, anemii czy niedoczynności tarczycy.