Jagdterrier, czyli niemiecki terier myśliwski, wyhodowany został specjalnie w celach, jak jego sama nazwa wskazuje, związanych z polowaniami. Używany był do tropienia i polowania na lisy, zające, króliki, a nawet dziki.
Ma mocną, proporcjonalną sylwetkę o dobrze widocznej muskulaturze. Jego wydłużoną głowę wieńczą wysoko osadzone uszy w kształcie litery “V”. Oczy ma przystosowane do norowania, dlatego są małe i głęboko osadzone, co ułatwiało zapuszczanie się w głąb siedlisk rozmaitej zwierzyny. Sierść w kolorze czerni lub ciemnego brązu ma prostą i szorstką lub gładką.
Pielęgnacja tych psów nie należy do trudnych. Co pewien czas należy je po prostu szczotkować. Tyczy się to też odmiany szorstkowłosej jagdterriera, gdyż nie ma ona typowej „burzy włosia”.
Jagdterrier to użytkowa, uwielbiana przez myśliwych rasa. To psy, które pomagają w polowaniach i to w dość brutalny sposób, wpadając do nor i wyganiając z nich lisy, stając z nimi do walk, kończących się na ogół zagryzieniem zwierzyny. Jagdterriery mają niezwykle żywy temperament oraz bardzo silny instynkt łowiecki i uwielbiają pracę na polowaniach, podczas których przez wiele godzin ich głównymi zadaniami było tropić, gonić, chwytać i szarpać zwierzynę. Nie jest to pies dla każdego. Tylko osoby, które znają tę rasę oraz mają pełną świadomość, że to psy o tak silnym instynkcie łowieckim i dużych potrzebach eksplorowania terenu, wyszukiwania i pogoni, mogą myśleć o ich posiadaniu. Jagdterriery potrzebują też długich spacerów i swobodnego biegania. Psy te musiały zawsze pracować w bardzo wysokim pobudzeniu łowieckim, przy dużej motywacji i być nieustępliwe, co sprawia, że np. spuszczone ze smyczy gdzieś na polu po spostrzeżeniu drobnej zwierzyny mogą być zagrożeniem dla otoczenia. Hodowcy bardzo starają się utrzymać użytkowy charakter tej rasy, z reguły jej właścicielami są myśliwi i tak powinno pozostać.
Rasa ta, jak większość psów myśliwskich, jest mniej popularna w porównaniu z innymi rasami. Jagdterriery są generalnie zdrowe i odporne na choroby. Od czasu do czasu zdarzają się im drobne problemy żołądkowe. Zdecydowana większość psów tej rasy to psy aktywnie pracujące jako teriery myśliwskie. W związku z tym główne powody wizyt w gabinecie weterynaryjnym to drobne urazy skórne, skaleczenia czy otarcia. Zdarzają się także problemy ortopedyczne objawiające się kulawizną. Powstają one w wyniku udziału w polowaniach czy norowaniach.
W hodowlach zaleca się przeprowadzanie badań genetycznych, aby wykluczyć nosicielstwo PLL (zwichnięcia soczewki) u psów przeznaczonych do rozrodu.
Psy tej rasy dożywają nawet 15 lat. Tym bardziej należy dbać o ich zdrowie. Od 8 roku życia zaleca się przeprowadzać coroczne kontrolne badania krwi, z uwzględnieniem hormonów tarczycy. Jako że jadgterriery należą do ras małych, warto je kontrolować kardiologicznie.