Lagotto Romagnolo

LAGOTTO ROMAGNOLO – CHARAKTERYSTYKA RASY

Masa ciała:

13-16 kg (psy), 11-14 kg (suki)

Wzrost:

43-48 cm (psy), 41-46 cm (suki) | tolerancja +-1 cm

Długość życia:

12-15 lat

Osobowość:

To towarzyskie psy, które chętnie pracują z człowiekiem! Należy jednak pamiętać o ich wrażliwość i zapewnić im w domu spokojnie miejsce do drzemki.

Potrzeba ruchu:

Psiaki te potrzebują zarówno stymulacji fizycznej, jak i psychicznej. W tygodniu zadowolą się krótszym spacerem, a w weekend przyda się dłuższa wycieczka.

Szczekliwość:

Psy tej rasy czasem mogą wykazywać się uporem i nadmierną szczekliwością. Jednak nigdy nie dzieje się to bez konkretnej przyczyny.

Podejście do dzieci:

Lagotto to psy spokojne i cierpliwe, dlatego dobrze spiszą się w kontaktach z dziećmi. Warto jednak uczulić dzieci, by nie przeszkadzały psu w odpoczynku!

Podejście do psów:

Ze względu na swoją łagodność psy tej rasy powinny bez problemu dogadać się z innymi przedstawicielami swojego gatunku, a także z innymi zwierzętami.

Wygląd i pielęgnacja

OGÓLNY WYGLĄD LAGOTTO ROMAGNOLO

Lagotto to pies mały lub średni. Proporcjonalny, o mocnej budowie. Ma gęstą, kręconą sierść o wełnistej strukturze. Jednak niech Cię nie zwiedzie wygląd wełnistej owieczki – to psy o dużej wytrzymałości i sile. Głowa lagotto przypomina trapez, jego policzki są płaskie, a oczy duże. Nos lagotto jest duży – w kolorze dopasowanym do umaszczenia. Uszy, proporcjonalne do głowy, są średniej wielkości – trójkątne z zaokrąglonymi końcami. Umaszczenie może występować w kolorach od brudnobiałego do ciemnobrązowego, spotyka się też osobniki łaciate. Kudłaty ogon zazwyczaj jest opuszczony.

Pielęgnacja i grooming

Bujna i kędzierzawa sierść lagotto wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Należy pamiętać o regularnym rozczesywaniu i strzyżeniu. Raz w roku zaleca się strzyżenie psa na bardzo krótko. Przycinanie ⅓ długości sierści powinno odbywać się co dwa miesiące. Skłonną do kołtunienia sierść należy wyczesywać co kilka, kilkanaście dni – im jest dłuższa, tym częściej. Należy robić to starannie, systematycznie i z dużą dozą cierpliwości – dokładne czesanie może potrwać nawet kilka godzin! Natomiast zbyt częste rozczesywanie nie pozwala sierści skręcić się w charakterystyczne loki. Jednym z nieprzyjemnych zabiegów pielęgnacyjnych u lagotto jest wyrywanie włosów z uszu – jednak nie można go zaniedbać, bo może to prowadzić do zapalenia ucha. Ważne jest również regularne przycinanie pazurków. Gdy lagotto ubrudzi się za bardzo, można bez problemu go wykąpać – to psy, które wodę po prostu kochają!

Okiem
behawiorysty

Piotr Wojtków

Sprawdź porady Piotra

CHARAKTER I SZKOLENIE LAGOTTO ROMAGNOLO

Lagotto to bardzo rodzinny i mało konfliktowy pies, jednak nie należy zapominać, że jest to rasa myśliwska. Jej przedstawiciele uwielbiają szukać przedmiotów, świetnie odnajdują się we wszelkich grach i zabawach związanych z aportowaniem. Podczas zabaw i ćwiczeń konieczna jest duża dawka pozytywnej motywacji – bez krzyków, na które niektóre lagotto są wrażliwe.

Trening

Lagotto chętnie współpracują z człowiekiem. Należy jednak pamiętać o pracy nad poczuciem bezpieczeństwa czworonoga oraz wyznaczaniem mu granic. Lagotto uczą się bardzo szybko, dlatego należy w miarę możliwości urozmaicać im ćwiczenia.

Psiaki te bardzo dobrze sprawdzają się w różnych ćwiczeniach węchowych, jak poszukiwanie osób i nosework. Bardzo lubią i potrafią aportować, dlatego mogą uprawiać takie sporty, jak tropienie użytkowe, agility, obedience.

Socjalność

Zwykle są mało konfliktowe, zarówno w kontakcie z dziećmi i dorosłymi, jak i z innymi psami. Są to dość wrażliwe psy, dlatego nie są polecane osobom porywczym. Należy również pamiętać, by nie przeszkadzać im podczas odpoczynku. Dobrze, by miały w domu swoją strefę spokoju. W kontaktach z dziećmi to raczej od psa powinna wyjść inicjatywa wspólnej zabawy.

John Dog poleca dla rasy:

Okiem
lekarza weterynarii

Małgorzata Glema

Sprawdź porady Małgosi

ZDROWIE LAGOTTO ROMAGNOLO

Rasa mimo dużej popularności na południu Europy wciąż jest mało popularna rozpowszechniona w Polsce, dlatego też rzadko spotyka się ją w gabinetach weterynaryjnych. Większość kłopotów tych psów może wynikać z problemów z uszami – w zbyt zarośniętych szybko rozpoczyna się stan zapalny. Jeżeli sierść jest zaniedbana, może dojść do zapalenia skóry czy też przestrzeni międzypalcowych. Dlatego kosmetyka i odpowiednie podcinanie sierści są tak istotne. Okolice oczu również powinny być pielęgnowane. Rasa obarczona jest kilkoma chorobami genetycznymi oraz dysplazją stawów biodrowych i łokciowych. Jeśli podejrzewamy wystąpienie kulawizny u naszego lagotka, koniecznie musimy się zgłosić na badanie ortopedyczne. Jak u większości ras, tak u lagotków mogą pojawić się problemy takie jak alergia czy niedoczynność tarczycy.

Najczęściej występujące choroby (m. in. o podłożu genetycznym)

młodzieńcza padaczka lagotto (JE),
choroba spichrzeniowa lagotto (LSD),
dysplazja stawów biodrowych,
dysplazja stawów łokciowych,
zwichnięcie rzepek, wypadanie rzepek,
niedoczynność tarczycy,
zaćma,
gen krótkiego włosa (Furnishing).

Badania

W Polsce nie ma obowiązku badania psów przeznaczonych do rozrodu. Cenioną praktyką hodowców jest przeprowadzanie testów genetycznych na podstawowe choroby (LSD, JE). Dodatkowo psy i suki hodowlane powinny być badane radiologicznie w celu wykluczenia dysplazji w stawach biodrowych. Niektórzy hodowcy ponadto przeprowadzają badanie RTG stawów łokciowych oraz badanie ortopedyczne rzepek. Mile widziany jest także certyfikat z badania okulistycznego. Lagotto, jako rasa długowieczna, w średnim wieku powinny przejść przeglądowe badania biochemiczne krwi.

Ciekawostki o rasie

Lagotto to pies na wagę najdroższych grzybów na świecie! Te kudłate psiaki są jedyną rasą na świecie hodowaną do szukania trufli! Dzięki wspaniałemu nosowi i zmysłowi węchu znajdują trufle w każdym możliwym miejscu – są w tym mistrzami!
Psy tej rasy praktycznie nie linieją! To niesamowite, że mimo tak bujnej sierści nie zostawiają jej wszędzie. Poleca się je ludziom uczulonym na sierść – jednak każdy przypadek należy traktować indywidualnie i sprawdzić reakcję na kontakt z lagotto.

Lagotto występowały wzdłuż wschodniego wybrzeża półwyspu włoskiego. Od Rawenny po Comacchio. Od samego początku doskonale odnajdywały się w wodzie, aportując i przynosząc z niej różne przedmioty. Do teraz psy te po prostu kochają wodę!
W 1880 roku we włoskim Roddi powstała szkoła, w której szkoli się psy i ich przewodników! Zazwyczaj takie szkolenie trwa od 2 do 4 lat. Po tym czasie zarówno pies, jak i jego przewodnik są gotowi, aby wybrać się na poszukiwania trufli!