Ropomacicze, czyli ropne zapalenie macicy u psa – przyczyny, objawy, leczenie

Ropomacicze to inaczej ropne zapalenie macicy, które najczęściej występuje u suk starszych, czyli pomiędzy 6. a 8. rokiem życia. Jakie są jego objawy i na czym polega? Małgorzta Glema wraz z Torą, suczką rasy cane corso italiano, wyjaśni, jak uchronić czworonoga przed tą chorobą.

Ropomacicze, czyli ropne zapalenie macicy – po łacinie pyometra – często występuje jako jednostka chorobowa nazywana zespołem rozrostu torbielowatego macicy wraz z ropomaciczem. Badania pokazują, że dotyka ona 25% niesterylizowanych suk w wieku około 10 lat. Jest to choroba potencjalnie zagrażająca życiu suki i wymagająca szybkiej interwencji weterynaryjnej. Często jest jednak mylona z przedłużającą się cieczką.

Podział ropomacicza

Ropomacicze można podzielić ze względu na objawy. Mówimy wtedy o ropomaciczu otwartym i zamkniętym.

Przy otwartym widoczny jest wypływ z pochwy – najczęściej słomkowy, ropny, może też być krwisty. Ten rodzaj ropomacicza jest łatwiejszy do zdiagnozowania, ponieważ zaniepokojony właściciel szybko zgłosi się do kliniki weterynaryjnej. Zdarza się jednak, że opiekun często traktuje takie objawy jak cieczkę i dopiero przy silnym osłabieniu psa zgłasza się do kliniki.

Przy zamkniętym ropomaciczu natomiast diagnostyka jest trudniejsza, gdyż nie widać żadnych niepokojących wycieków z dróg rodnych i do jego wykrycia niezbędne jest przeprowadzenie badania.

Kiedy może wystąpić ropomacicze?

Ropne zapalenie najczęściej występuje od ok 1,5 do 2 miesięcy po ostatniej rui, czyli w fazie lutealnej cyklu płciowego lub tuż po niej. W wyniku bardzo wysokiego poziomu progesteronu i zachwiania równowagi hormonalnej dochodzi do rozrostu błony śluzowej macicy, zasiedlenia jej przez bakterie (najczęściej z grupy E. coli) i tym samym do silnego, ropnego zapalenia. Istnieją jednak również przypadki ropomacicza niepoprzedzone wcześniejszą rują!

Objawy ropomacicza

Do głównych objawów ropomacicza należą: brak apetytu, ospałość, apatia, a także częste oddawanie moczu. Ponadto suczka pije więcej niż zazwyczaj, a jej brzuch może być twardy i napięty. Niektóre suczki mają także gorączkę, wymiotują oraz wykazują objawy odwodnienia.

Badania i leczenie

W klinice weterynaryjnej lekarz bada pacjentkę, a następnie wykonuje badanie USG, które jest kluczowe dla rozpoznania tego schorzenia. W obrazie USG widoczne są bowiem powiększone rogi macicy, wypełnione zapalną treścią. Niekiedy jednak, w przypadku otwartego zapalenia, rogi macicy nie są mocno powiększone, dlatego w celu wykluczenia bądź potwierdzenia choroby lekarz wykonuje cytologię z pochwy.

Dodatkowo weterynarz pobiera krew i wykonuje morfologię, aby wykryć stan zapalny w organizmie psa. Z krwi wykonywane jest również badanie biochemiczne w celu sprawdzenia, czy nerki ani wątroba nie zostały uszkodzone. Lekarz może zdecydować się również na wykonanie zdjęcia RTG oraz badanie moczu.

Jeśli chodzi o leczenie, to polega ono przede wszystkim na wdrożeniu intensywnej płynoterapii, leków przeciwzapalnych oraz silnych antybiotyków o szerokim spektrum działania.

Zapobieganie chorobie

Jedyną metodą, która w stu procentach zapobiega ropomacicza u suczki jest sterylizacja pacjentki. Najlepiej jeśli zostanie ona wykonana jako zabieg profilaktyczny, w momencie, kiedy suczka dojrzeje płciowo, czyli około 2 miesięcy po pierwszej cieczce. Dzięki takiemu zabiegowi mamy pewność, że choroba nigdy nie zaatakuje naszej psiny!

Pamiętajmy, że nieleczone ropomacicze, a w szczególności jego zamknięta odmiana, jest zagrożeniem dla życia suczki! Jest to bowiem ropna, tykająca bomba w organizmie psa, która w każdej chwili może doprowadzić do posocznicy, wstrząsu, zakażenia narządów wewnętrznych, a nawet pęknięcia macicy i zgonu pulpila.