Spis treści:
Śmierć najbliższych to bolesne doświadczenie. Przechodzimy wtedy okres żałoby, podczas której opłakujemy naszą stratę. Czy zastanawialiście się jednak kiedyś, jak to wygląda w świecie zwierząt? Czy zwierzęta także przeżywają żałobę? W jaki sposób radzą sobie ze stratą? Postanowiliśmy zgłębić ten temat.
Żałoba w świecie zwierząt
Z przeprowadzonych przez naukowców obserwacji wynika, że wiele gatunków zwierząt, tak jak ludzie, bardzo mocno przeżywa odejście członków stada. Dotykają je takie same smutek i przygnębienie, jakie odczuwają ludzie. Niejednokrotnie zwierzęta popadają także w głęboką depresję.
Jako najczęstszy przykład podaje się szympansy, które czuwają przy ciele swojego zmarłego współtowarzysza, a później omijają miejsce, w którym zmarł. Szympansice po stracie swojego dziecka potrafią przez kilka dni lub tygodni nie rozstawać się z jego ciałem i nosić je przy sobie. Na co dzień głośne i chaotyczne, w chwili pożegnania szympansy stają się smutne i ciche.
Nie inaczej jest u słoni. One również bardzo mocno przeżywają śmierć swoich współtowarzyszy. Badacze dzikich zwierząt potwierdzają, że słonie mogą być w tym czasie apatyczne lub – wręcz odwrotnie – bardzo agresywne. Opiekują się ciałem zmarłego słonia, zakopują je i przykrywają liśćmi, czuwają nad nim.
Żałoba u psa
Zastanawiacie się pewnie, jak ten proces wygląda u psów? Czy psy także przeżywają żałobę? Niewątpliwie po stracie swojego czworonożnego towarzysza lub ludzkiego opiekuna pies odczuwa wielki smutek. Staje się przygnębiony i apatyczny. Często u naszego czworonożnego przyjaciela pojawia się depresja. To właśnie rodzaj psiej żałoby. Psy, jako zwierzęta społeczne, bardzo przywiązują się do ludzi i innych zwierząt domowych. Ich odejście jest zatem przyczyną głębokiego smutku, który dotyka naszych czworonożnych przyjaciół.
Jak rozpoznać żałobę u psa? Sprawdź, czy w zachowaniu czworonoga zauważasz takie symptomy jak:
– apatia,
– brak apetytu,
– bezsenność,
– brak zainteresowania zabawami i ulubionymi zabawkami.
Bardzo często w takiej sytuacji psy również spacerują z kąta w kąt, ponieważ nie mogą znaleźć sobie miejsca. Niejednokrotnie także szukają zapachów swojego właściciela i śpią właśnie w tym miejscu, w którym czują ślad jego obecności.
Jednym z najbardziej znanych przykładów psiej tęsknoty jest historia psa o imieniu Dżok, który w Krakowie, na rondzie Grunwaldzkim, przez rok czekał na swojego zmarłego właściciela. Jako wzór niesamowitej wierności Dżok został wyróżniony pomnikiem, który stoi na bulwarze Czerwieńskim w Krakowie.
Jak pomóc psu, który przeżywa żałobę?
Przede wszystkim nie ignorujmy pierwszych objawów. Jeśli widzimy, że pies zachowuje się inaczej niż dotychczas, jest apatyczny i nieskory do zabawy, udajmy się do lekarza weterynarii. Specjalista zbada pupila i zdecyduje, czy nie trzeba wdrożyć leczenia farmakologicznego. Może się również okazać, że w takiej sytuacji niezbędna będzie konsultacja z behawiorystą, który podpowie, jak pracować z psem.
Jak się okazuje, nie tylko ludzie przeżywają żałobę po stracie bliskiej osoby. Takie zachowania widoczne są także u zwierząt – zarówno tych większych, jak i mniejszych – które równie mocno cierpią po odejściu swoich współtowarzyszy i opiekunów. To niesamowite, jak bardzo jesteśmy w tej kwestii do siebie podobni! Pamiętajmy zatem, że nasi czworonożni przyjaciele także potrzebują czasu na pogodzenie się ze stratą i przeżycie swojej żałoby. Bądźmy dla nich wyrozumiali o otoczmy ich opieką.