Kot Rosyjski Niebieski

Kot rosyjski niebieski niejedno ma imię – znany jest również pod nazwą kota hiszpańskiego, kota archangielskiego czy kota maltańskiego. Wywodzi się z terenów rosyjskich. Pierwsze wzmianki o kocie niebieskim datowane są na końcówkę XVIII wieku. To rasa, w której wygląd, nie ingerował człowiek.
Do Europy kot niebieski przybył wraz z marynarzami z Archangielska – na statkach koty polowały na myszy i przyjaźniły się z załogą. Rasę zaprezentowano w Anglii w drugiej połowie XIX wieku.

CHARAKTERYSTYKA RASY

WAGA: 3-5,5 kg

OSOBOWOŚĆ

Kot rosyjski niebieski jest spokojny i towarzyski. Przywiązuje się do domowników, jednak to on wybiera sobie głównego opiekuna. Mimo towarzyskiej natury jest dosyć ostrożny wobec obcych. Odnajduje się wśród innych kotów oraz psów. Nie radzi sobie najlepiej ze zmianami w otoczeniu ani w stresujących sytuacjach. Nie przejawia zachowań agresywnych, dlatego jest bardzo dobrym kompanem dla dzieci i osób starszych.
Koty niebieskie są bardzo inteligentne, dlatego łatwo jest je nauczyć prostych sztuczek.

WYGLĄD

Koty tej rasy mają głowę w kształcie klina. Uszy są wysoko osadzone, ostro zakończone. Oczy w kształcie migdałów docelowo zyskują kolor szmaragdowy, choć u kociąt są początkowo żółte. Kończyny są długie i kończą je owalne łapki. Tułów jest nieco wydłużony, a ogon proporcjonalny i zwężający się ku końcowi.
Włos kotów niebieskich jest krótki, miękki, pluszowy. Dzięki bezbarwnym końcówkom włosów – sierść połyskuje. Ze względu na obecność grubego podszerstka kota należy regularnie wyczesywać, by pozbyć się martwych włosów.

OKIEM LEKARZA WETERYNARII

ZDROWIE

Ze względu na czystość rasy koty rosyjskie są dość zdrowe genetycznie. Muszę jednak tu podkreślić, że wielu moich pacjentów tej rasy ma problem z nadwagą, co wynika z zamiłowania tych kotów do jedzenia. Dlatego opiekunowie powinni regularnie ważyć kota i mierzyć mu obwód klatki piersiowej i brzucha. Dobrze dobrana dieta, regularne karmienie, brak dodatkowych kalorycznych przekąsek oraz aktywność fizyczna i zabawa to podstawa, by zachować zdrowie kota na dłużej. Otyłość sprzyja nie tylko cukrzycy, która dość często występuje u kotów, ale także astmie czy zapaleniom stawów (OA – osteoartitis). U tej rasy nierzadko spotyka się problem przewlekłej choroby nerek, która generalnie dość często występuje u kotowatych.

NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE CHOROBY (M.IN. O PODŁOŻU GENETYCZNYM)

• Kamica moczowa, kryształy w układzie moczowym, a także FLUTD
• Choroba przewlekła nerek (CDK)
• Wielotorbielowatość nerek (PKD)
• Postępujący zanik siatkówki (pd-PRA)
• Kardiomiopatia przerostowa (HCM)
• Astma kocia
• Nadczynnoć tarczycy
• Tendencja do otyłości

 

BADANIA

W hodowlach nie wykonuje się wielu badań w celu wykluczenia nosicielstwa chorób. Tu przede wszystkim bada się gen postępującego zaniku siatkówki (pd-PRA).
U młodych kotów z hodowli zawsze warto skontrolować nosicielstwo dwóch chorób wirusowych: wirus niedoboru immunologicznego kotów oraz wirusa białaczki kotów, wykonując podstawowe testy FIV/FELV z krwi.
Badania krwi oraz kontrole lekarskie wypadają zgodnie z kalendarzem rozwoju kota, zależnie od jego wieku.
Czytaj więcej: Badanie krwi u kota – wszystko, co powinieneś o nim wiedzieć.
Ze względu na możliwość wystąpienia wielotorbielowatości nerek – badanie parametrów nerkowych oraz USG układu moczowego jest wskazane częściej aniżeli u przedstawicieli innych ras kotów.