Dog niemiecki

Dogi niemieckie to psy typu stróżującego. W przeszłości pilnowały różnych terenów, posiadłości, karawanów, a także większych obiektów, gdzie znajdowały się zwierzęta gospodarskie. Dogi są bardzo czujne i potrzebują schematu w ciągu dnia. Ich rytuałem było obchodzenie wielohektarowych posiadłości, więc sprawdzanie terenu jest ich wzorcem zachowań. Ważne, by taki pies miał swój schematyczny spacer po okolicznym parku, czy jakiejkolwiek trasie spacerowej.

W przeciwieństwie do innych dużych ras, Dog jest zupełnie innym psem. Nie potrzebuje aż takich aktywności związanych z polowaniem, poznawaniem nowych przestrzeni, czy ciągłym węszeniem i sprawdzaniem. Nie będzie czuł się dobrze z osobami, które dużo podróżują. To raczej rasa dla osób, które cenią sobie rytualny, spokojny rytm życia. Dog oczywiście, jak każdy pies lubi się bawić – uwielbia sprawdzać węszyć, eksplorować, poznawać różne miejsca, ale nie w tak dużym stopniu, jak Husky, czy Malamut.

Z racji tego, że są to bardzo duże, silne psy, to obowiązkiem każdego opiekuna jest odpowiednia praca ze swoim psem, w celu  socjalizacji. Jest to niezbędne, by Dog czuł się bezpiecznie w środowisku, w którym mieszka. Od szczeniaka warto zaznajamiać psa z miejscami, które będą dla niego naturalnym otoczeniem. Mam tu na myśli ulice, samochody, osoby przechodzące, inne psy – tak, by nasz Dog zbudował sobie pancerzyk odporności psychicznej, na wszystkie sytuacje, które będą go spotykały w życiu dorosłym. Jest to bardzo ważne, gdyż niezsocjalizowany Dog może okazać się dużym problem. Połączenie jego siły, masy i jeszcze dodatkowo braków socjalizacyjnych, może być mieszanką wybuchową i spowoduje, że nasz pies nagle stanie się nad wyraz ekspresyjny i gwałtowny.

Dogi trzeba nauczyć pewnych zachowań, które są przydatne na co dzień. Dzięki temu poczujemy się bezpieczniej i nauczymy się komunikować z psem, tak by uniknąć nieporozumień, które generują frustrację zarówno po jednej, jak i drugiej stronie. Dogi wymagają bardzo stopniowej, cierpliwej i konsekwentnej nauki – to nie są psy pasterskie, które z wielką pasją uczą się nowych sztuczek. Stopniowe stawianie sobie małych celów w treningu i podnoszenie kryteriów jest czymś, co warto wdrożyć w pracy z Dogiem. Nie stawiajmy sobie za cel tego, by w krótkim czasie nauczyć go dużej ilości zachowań – nie wymagajmy zbyt wiele.

DLA KOGO DOG NIEMIECKI?

Ważną cechą przewodnika Doga powinna być systematyczność w treningach.

Dogi będą świetnymi towarzyszami dla osób, które cenią sobie spokojny rytm dnia i nie mają ambicji sportowych z psem. Zarówno w kontekście posłuszeństwa sportowego, ale też nie będą zabierać psa na wielogodzinne wyprawy np. po górach. Dogi lepiej sprawdzą się, jako towarzysze długich, spokojnych spacerów po parku. Są to duże, silne psy, a więc ich opiekunowie powinni być cierpliwi, spokojni, systematyczni i konsekwentni.

DOG W RODZINIE

Znam wiele psów tej rasy, które świetnie się sprawdzają w życiu z rodzinami, tylko trzeba pamiętać, że jak każdy pies – Dog potrzebuje swojego miejsca do odpoczynku, swojej bezpiecznej strefy. Jego poziom aktywności codziennych nie jest aż tak wysoki, jak u psów pracujących, więc pamiętajmy, żeby zapewnić mu możliwość spokojnego, rytualnego odpoczywania.

Z racji tego, że jest to pies rasy stróżującej, to dosyć dobrze asymiluje się z grupą, z którą mieszka i żyje – jest to ogromna zaleta tych psów.

Przy czym należy pamiętać i zawsze to podkreślam, że każdy pies jest inny! Nie można stworzyć jednego schematu, opisującego wszystkie Dogi. Jest to zarys, a nie wyraźny obraz osobowości.

PROBLEMY Z DOGIEM:

Jeśli pojawiają się problemy z tymi psami, to wynikają z lękliwości, szczególnie w stosunku, do obcych ludzi. Decydując się na Doga powinniśmy selektywnie wybrać hodowlę, tak by wśród przodków nie pojawiły się osobniki lękliwe. Zachęcam do rozmowy z hodowcą i poinformowania go, że zależy nam, aby pies nie bał się obcych ludzi. To strach jest tym zalążkiem do pojawienia się zachowań ucieczkowych, czy agresywnych w stosunku do obcych ludzi. Przodkowie naszego potencjalnego psa powinni być zrównoważonymi, pewnymi osobnikami. Oprócz przodków należałoby też ocenić czy pies, na którego chcemy się zdecydować, nie ucieka i nie chowa się. Jeśli pies nas nie unika, tylko nawiązuje z nami kontakt, obwąchuje nas – to jest większa szansa, że wyrośnie na zrównoważonego i bezpiecznego kompana naszego życia.