Rasa zyskała dużą popularność po II wojnie światowej. Jej rozwojem zajęli się hodowcy bydła i owiec. Inteligencja i łatwość szkolenia sprawiły, że aussie stały się świetnymi psami farmerskimi i wszechstronnie użytkowymi.
Owczarki australijskie aussie charakteryzują się różnorodnym umaszczeniem, dlatego każdy może wybrać psa według własnych upodobań. Aussie to czworonogi dobrze umięśnione, mające średniej długości, prostą i grubą sierść w kolorach: białym, czarnym i brązowym, a niekiedy także lekko niebieskim. Ich uszy są opadnięte, a ogon prosty. Mają czujne i bardzo przyjazne spojrzenie.
Z reguły wystarcza dokładne, cotygodniowe szczotkowanie sierści. W czasie linienia, czyli wiosną i jesienią, należy jednak robić to częściej, np. co dwa lub trzy dni. Owczarki australijskie nie wymagają też częstych kąpieli – robimy to sporadycznie, chyba, że pies wyjątkowo mocno się pobrudzi. Pazury, tak jak w przypadku innych ras, należy regularnie przycinać.
Owczarki australijskie mogą być dobrymi towarzyszami aktywnych rodzin, o ile trafią na osoby świadome dużych potrzeb ruchowych psiaka. Psy tej rasy to z reguły czworonogi o spokojnym usposobieniu, bez tendencji do agresji, dlatego mogą przebywać w domach z dziećmi. Jeśli jednak ich potrzeby nie zostaną zaspokojone, same będą wyszukiwały sobie nowe atrakcje. Może to oczywiście doprowadzić do takich problemów, jak niszczenie kapci, mebli itp.
Te psiaki uwielbiają treningi – chętnie uczą się nowych umiejętności i sztuczek. W szczególności lubią pracę z klikerem, treningi z pokonywaniem przeszkód oraz ćwiczenia wykonywane w pewnej odległości od człowieka.
Aussie świetnie odnajdują się w sportach takich jak agility i innych tego typu aktywnościach. Jeśli chodzi o spacery, to w przypadku tej rasy lepszy jest codziennie jeden długi (najlepiej dwugodzinny) niż kilka krótkich.
Owczarki australijskie to psy pasterskie znane przede wszystkim ze swojej zdolności do zaganiania bydła i owiec, co było ich pierwotnym zajęciem. Rasa ta polecana jest osobom często podróżującym, ponieważ aussie są świetnymi kompanami wędrówek, a także szybko aklimatyzują się w nowych miejscach i sytuacjach. Taki pies powinien jednak być dobrze wyszkolony i posłuszny opiekunowi.
Owczarki australijskie to rasa, która w ostatnim czasie cieszy się dużą popularnością. W związku z tym coraz częściej pojawiają się one w gabinetach weterynaryjnych. Najczęściej jednak z powodu drobnych problemów zdrowotnych, takich jak np. zapalenie zewnętrznego przewodu słuchowego, zapalenie górnych dróg oddechowych czy biegunka. Mając psa tej rasy, szczególną uwagę należy zwrócić na układ kostno-szkieletowy – aussie, ze względu na aktywny tryb życia i duże pokłady energii, ma predyspozycje do urazów i kontuzji. Jeśli u psa pojawi się kulawizna, należy udać się do specjalisty.
U aussie dość często występuje również mutacja w genie MDR1 – około 25% psów jest jej nosicielami. Czworonogi z tym defektem są wrażliwe na często stosowane w gabinetach weterynaryjnych leki, np. iwermektynę. Podanie tego leku jest dla takich psów bardzo toksyczne i może wywołać śpiączkę, wstrząs, a nawet zgon.
Cenioną praktyką hodowlaną jest badanie radiologiczne w celu wykluczenia dysplazji stawów biodrowych psów rozrodowych oraz wykonanie badania okulistycznego. Dobrym zwyczajem jest także przebadanie szczeniaków z danej hodowli na nosicielstwo mutacji genu MDR1.
U owczarków australijskich w średnim wieku kontrolnie należy wykonać standardowe badania biochemiczne wraz z morfologią oraz profilem tarczycowym.
Dora uwielbia ruch i potrafi świetnie współpracować z każdym. Podczas treningów reaguje zarówno na zabawki, jak i na przysmaki. Nie przepada za obcinaniem pazurów czy futra na stopach, ponieważ ma bardzo wrażliwe łapki.
Nasz owczarek niestety potrafi okradać ludzi z jedzenia i to w dość bezczelny sposób. Zdarza się, że ciągnie za smycz podczas spaceru – wyjątkiem jest chodzenie przy nodze „na kontakcie”, ponieważ wie, że to jest ćwiczenie i na czym ono polega.