Wyżeł węgierski to dość duży pies o majestatycznym wyglądzie. Jest typowym psem myśliwskim, co oznacza m.in. doskonały węch, nieprzeciętną wytrzymałość fizyczną i dużą potrzebę kontaktu z człowiekiem.
Wyżeł węgierski to zaliczany do średnich ras pies o mocnej budowie, smukłej sylwetce i eleganckim, wręcz dumnym wyglądzie. Ma krótką, gęstą i lśniącą sierść, umaszczenie od rudego po piaskowożółte. Duże uszy zwisają wzdłuż głowy, sięgając poniżej linii żuchwy. Oczy owalne, ciemne, o inteligentnym wyrazie. Charakterystyczna długa, muskularna szyja.
Pielęgnacja wyżła jest stosunkowo łatwa. Choć wyżły mają bardzo krótką sierść, warto ją od czasu do czasu wyczesać za pomocą szczotki lub gumowej rękawicy. Dla psa może to być całkiem przyjemny rodzaj masażu. ☺ Poza tym warto regularnie przycinać dość szybko rosnące pazurki. Należy pilnować, by w uszach nie zalegał wosk ani jakiekolwiek zanieczyszczenia, gdyż może to prowadzić do infekcji.
To rasa zyskująca coraz większą popularność – być może ze względu na swój piękny, wręcz majestatyczny wygląd i gładkie włosie. Jest to przede wszystkim rasa myśliwska, więc żyjąc w mieście, warto przynajmniej raz w tygodniu wybrać się z wyżłem na wycieczkę na dużą, otwartą przestrzeń, gdzie pies będzie mógł swobodnie węszyć i eksplorować teren. Są to psiaki wrażliwe, dlatego najczęstsze trudności związane z nimi to problemy o podłożu lękowym, np. oszczekiwanie innych psów lub samochodów, których mogą się obawiać. Bardzo istotna jest oczywiście wczesna socjalizacja, podczas której można przyzwyczajać pupila do różnych stresujących sytuacji. Wyżłowi węgierskiemu należy także ostrożnie dobierać psich kompanów – tak by go nie wystraszyć.
Do wyżła trzeba odpowiednio dotrzeć – najlepiej poprzez organizowanie mu aktywności w taki sposób, aby po prostu nas polubił. Dobrze sprawdza się tu trening z wykorzystaniem nagród. Jako że te psiaki mają dość duży temperament, należy od szczeniaka konsekwentnie uczyć je skupiania uwagi czy chodzenia przy nodze. Jednak ze względu na wrażliwość przedstawicieli tej rasy powinno się je trenować w sposób delikatny, powoli i stopniowo zwiększając stopień trudności.
Znakomicie sprawdzają się w różnych zadaniach węchowych, takich jak nosework czy wyszukiwanie obcych osób po ich zapachu. Takie aktywności mogą być dla nich świetną nagrodą.
W kontaktach z ludźmi są to psy dość społeczne, ale niezbyt wylewne w stosunku do obcych osób.
U wyżłów węgierskich bardzo rzadko zdarzają się przejawy agresji, dlatego jeżeli opiekunowie będą dbali o potrzeby psiaka, to nie ma przeciwskazań do życia w rodzinie z dziećmi.
Psy tej rasy pojawiają się w gabinecie z codziennymi problemami, takimi jak zapalenie górnych dróg oddechowych, niestrawności pokarmowe czy biegunki. Dodatkowo u tej rasy mogą wystąpić objawy alergii, a także zapalenie zewnętrznego przewodu słuchowego. Z powodu świądu związanego z infekcją ucha, a co za tym idzie – trzepania uszami, u wyżłów często mamy do czynienia z krwiakami małżowiny zewnętrznej ucha. Aby im zapobiec, musimy dbać o regularną higienę uszu. Pamiętajmy także o problemach ortopedycznych, jakie mogą wystąpić u tej rasy.
W hodowli u suk i psów hodowlanych należy wykonać badanie rentgenowskie w kierunku dysplazji stawów biodrowych. Niektórzy hodowcy przeprowadzają dodatkowe badania radiologicznie stawów łokciowych. Można też przeprowadzić badanie okulistyczne, kardiologiczne czy testy genetyczne.
U wyżłów węgierskich w średnim wieku zaleca się badanie krwi wraz z oznaczeniem hormonów tarczycy.
Wyżły węgierskie krótkowłose to świetne psy rodzinne, które bardzo przywiązują się do człowieka. Są niezwykle uczuciowe i przyjazne, kochają swojego właściciela, uwielbiają przy nim spać, być przez niego głaskane i przytulane. Wspólnie z nim przeżywają domowe kłótnie oraz radosne wydarzenia.
Moim zdaniem psy tej rasy nie sprawdzą się jako czworonogi mieszkające na podwórku – dom i bliskość właściciela, towarzystwo innych, to to, co kochają najbardziej. Poza tym należy pamiętać, że psy tej rasy nie posiadają podszerstka, więc przez większość czasu spędzonego na podwórku byłoby im zimno! SZKOLENIE I SOCJALIZACJA
Wyżły węgierskie to niezwykle mądre psy, które bardzo szybko się uczą – niestety zarówno tych dobrych, jak i złych zachowań Należy zatem pamiętać, że jeśli psiak utrwala zły nawyk przez pewien czas, to odpracowywanie go w 100% metodą pozytywną, zajmie nam dwa razy więcej czasu. Dlatego też prawidłowe nawyki, odpowiednie wychowanie , a przy tym cierpliwość i konsekwencja są niezwykle ważne! Pamiętajmy jednak, że nie chodzi tutaj o tzw. szkolenie twardą ręką, gdyż są to psy bardzo wrażliwe, a jakiekolwiek lęki są niepożądane w tej rasie – pies staje się wtedy niepewny i traci chęć do pracy z właścicielem. W przypadku kontaktu z innymi psami lub kotami, wyżły węgierskie także potrafią być bardzo przyjazne, o ile zostaną wcześniej przyzwyczajone do obcowania z nimi. Socjalizacja to zatem najważniejszy element ich wychowania – nie tylko w wieku szczenięcym, ale przez całe ich życie. Jeśli bowiem nie będą miały kontaktu z innymi psami, doprowadzi to do sytuacji, w której zacznie wystarczać im wyłącznie ich „stado” i mogą pojawić się agresywne zachowania.
AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA
Wyżły potrzebują bardzo dużo ruchu – oznacza to przynajmniej jeden długi spacer dziennie.. Dlatego też polecam te psy przede wszystkim osobom, które mają czas. Powiedziałabym też, że są one idealne dla ludzi, którzy uprawiają sport lub dużo się ruszają. Ja, bez mojej Boni, praktycznie w ogóle nie miałam ruchu – to ona odmieniła moje życie 🙂
Moim zdaniem wyżły dobrze odnajdą się zarówno w bloku, jak i w domu – tak naprawdę wszystko zależy od właściciela. Jeśli mieszkasz w bloku, ale zapewniasz psu odpowiednią dawkę ruchu, to OK, ale należy pamiętać, że same spacery na siku koło bloku nie wystarczą. To samo dotyczy domu – jeśli masz ogród to świetnie, ale pamiętaj, że pies sam się nie zmęczy. Wówczas może chcieć „się wyżyć” w inny sposób, np. kopiąc dziury czy gryząc meble.
Przedstawiciele tej rasy świetnie nadają się do: biegania, agility, flyball, frisbee, dogtrekingu, mantrailingu, noseworku itp. – czyli w sumie do wszystkich psich sportów. Trzeba jednak pamiętać o regularnych badaniach ich stawów. Ważne jest także, by nie rozpoczynać uprawiania sportu z psem na własną rękę i kiedy nam się podoba. Treningi należy rozpocząć od odpowiedniego wieku pupila i właściwie dostosować ćwiczenia – najlepiej poradzić się osób, które się na tym znają, lub wybrać się z psem na trening do zawodowców.
Pamiętajmy, że wyżły węgierskie to przede wszystkim psy myśliwskie! Osobiście nie uważam, że muszą polować, jednak trzeba w jakiś sposób zaspokoić ich potrzebę ruchu i pracy. Jeśli zatem nie są to sporty lub polowanie, to postawmy na wspólne zabawy: węchowe, szkolenia, sztuczki itp. Nie oznacza to jednak, że należy zabijać w psie instynkt myśliwski i szykanować tych, którzy polują z wyżłami – do tego przecież zostały stworzone i jest to ich żywioł! Jednak każdy wyżeł powinien respektować zwierzynę i być odwoływalny!
Bez przytulania Zizou nie wytrzymuje dłużej niż 15 minut. Uwielbia aportowanie – zwłaszcza na nadmorskiej plaży, gdzie czuje się jak ryba w wodzie. Za łyk kawy zrobi wszystko! Ptactwo? Na pewno kiedyś uda się jakiegoś skowronka dogonić. 😉 Boi się koni i parasoli.
Z mimiki pyszczka naszej Zizou można wyraźnie odczytać jej emocje: od razu wiemy, kiedy się czegoś boi, a kiedy jest szczęśliwa. Ma słabość do… pustych rolek od papieru toaletowego – czasem nawet podkrada je z łazienki!