Jak przyzwyczaić adoptowanego psa do samotności?

Adoptując psa, zapraszamy do domu wspaniałego przyjaciela, który może jednak dźwigać na grzbiecie spory bagaż nieprzyjemnych doświadczeń – tych związanych z pobytem w schronisku i tych, które sprawiły, że do niego trafił.

Trudna przeszłość czworonoga często staje się przyczyną problemów behawioralnych, takich jak niszczenie przedmiotów i wokalizowanie pod nieobecność właściciela. Gdy doświadczony przez los pies ponownie zaufa człowiekowi, trudno mu się rozstać z opiekunem nawet na kilka minut.

Chrupka to wesoła, ufna i przywiązana do człowieka suczka (mieszaniec z przytuliska dla zwierząt), która po wielu perypetiach trafiła niedawno do nowych właścicieli. Na jej przykładzie nasz behawiorysta, Piotr Wojtków, pokaże Wam kilka prostych ćwiczeń, które każdemu właścicielowi adoptowanego psa pomogą stopniowo przyzwyczaić pupila do samotności! Zaczynamy!

DO TRENINGU BĘDĄ POTRZEBNE:

• smakołyki
• kong z pasztetem
• legowisko
• bramka

Przyzwyczajanie adoptowanego psa do samotności to trening, który składa się z kilku etapów.

Etap 1: Działanie prewencyjne

Na czas pojawienia się w domu adoptowanego psa weź kilka dni urlopu. Przeznacz wolne dni na stopniowe przyzwyczajanie psa do samotności. Niech początkowo zostaje sam w innym pokoju na kilka minut – zostaw mu tam zajmujący gryzak lub kong wypełniony smakołykami. Lizanie i żucie uspokoi psa i uprzyjemni mu samotność.

Stopniowo wydłużaj czas pozostawania psa w samotności – na początek do kilkunastu minut. Gdy osiągniesz ten etap, wyjdź z domu – najpierw na 30 sekund, potem na minutę, w końcu na kilka minut.

Niech pies zawsze zostaje w tym samym pomieszczeniu, by zaczął kojarzyć je z bezpieczeństwem.

Etap 2: Poznanie przyczyny problemu

Problemy związane z separacją mają różne przyczyny. Może to być psia nuda, frustracja lub lęk separacyjny.

Pies, któremu właściciel nieustannie zabrania różnych aktywności (np. podchodzenia do kapci, mebli itd.), pozostawiony sam w domu zacznie oddawać się temu, co wcześniej niedozwolone.

Frustracja natomiast dotyczy psów wymuszających, które cały czas zabiegają o pieszczoty, zabawę i uwagę opiekuna. W samotności zaczynają denerwować się sytuacją, w której nie mają kontaktu z właścicielem, a w efekcie niszczą przedmioty, biegają i szczekają, by rozładować negatywne emocje.

Lęk separacyjny pojawia się u psów mocno związanych z opiekunem. Samotność wywołuje u nich tęsknotę i smutek, które przeradzają się w lęk, a ten staje się przyczyną niszczenia rzeczy, wycia i drapania w drzwi. To najtrudniejsza do przepracowania przyczyna problemów z samotnością.

Etap 3: Nauka pozostawania za bramką

Nim zaczniesz trening samotności, zamontuj bramkę w drzwiach pomieszczenia, w którym pies będzie się uczył bezpiecznego zostawania. Zachęć pupila, by wszedł za bramkę, zostaw mu zajmujący gryzak do żucia lub kong do lizania, a następnie zamknij bramkę. Dzięki temu pies widzi Cię i czuje Twoją obecność, jednocześnie pozostając w izolacji i ucząc się, że samotność nie jest niczym strasznym.

Etap 4: Stopniowe przymykanie drzwi

Gdy pies potrafi spokojnie przebywać za bramką przez kilkanaście minut, wprowadź stopniowe zamykanie drzwi. Docelowo powinieneś być w stanie całkowicie je zamknąć, nie wywołując u psa lęku ani niepokoju. Seria ćwiczeń z przymykaniem powinna przygotować czworonoga do bezpiecznego i spokojnego pozostawania w samotności za zamkniętymi drzwiami.

Etap 5: Zachęcanie do samodzielnego wejścia do pomieszczenia

Spraw, by posłanie, z którego pies będzie korzystał pod Twoją nieobecność, kojarzyło mu się z czymś przyjemnym. Naprowadź psa dłonią na legowisko. Gdy Twój pupil na nie wejdzie, wyłóż przysmaki. Delikatnie oddal się od psa – jeśli pozostanie na posłaniu, daj mu kolejne smaczki.

Kiedy pies opuści posłanie i zbliży się do Ciebie, domagając się smakołyków, ignoruj go. Nagradzaj natomiast każde spojrzenie i każdy ruch w kierunku posłania.

Innym sposobem na wypracowanie pozytywnych skojarzeń z legowiskiem jest pozostawianie na nim zabawek do dłuższego żucia lub lizania, takich jak kong wypełniony pastą.

Gdy Twój pies już rozumie, że posłanie to bardzo przyjemne miejsce, przenieś je do pomieszczenia, w którym będzie zostawał sam pod Twoją dłuższą nieobecność.

Pamiętaj! Jeśli Twój pies ma duże problemy z pozostawaniem w samotności, oswajanie lęku może być długim procesem. Skorzystaj z pomocy rodziny, sąsiadów lub znajomych, a w trudnych przypadkach – z pomocy specjalisty.