Jak sobie poradzić z pierwszą cieczką u psa?

Decydując się przyjąć do domu suczkę, należy mieć na uwadze to, że trzeba będzie poradzić sobie z pojawiającą się u niej cieczką oraz ewentualną ciążą. Jeśli twój psiak nie należy do hodowli, to najsensowniejszym rozwiązaniem jest poddanie go sterylizacji, która nie tylko zaoszczędzi nam problemów związanych z cieczką, ale również zapobiegnie różnym chorobom. Co jednak zrobić w sytuacji, gdy nasza pupilka ma być w przyszłości wykorzystana do rozrodu lub za namową weterynarza z różnych względów jej sterylizacja jest przesuwana w czasie? Przede wszystkim nie należy wpadać w panikę. Ruja to nic strasznego. Pierwsza cieczka u psa występuje pomiędzy dziesiątym a trzydziestym miesiącem życia — mamy więc wiele czasu na odpowiednie przygotowanie się.

Jak przebiega cieczka u psa?

Cieczka u psów składa się z kilku faz. To, jak długo suka ma cieczkę, zależy od rasy. W okresie przedrujowym, trwającym ok. 9 dni, u suczki występuje powiększenie i obrzęk sromu oraz krwisty wyciek z pochwy. Za naszym psiakiem niesie się wówczas zapach, który działa na samców jak magnes. W tym czasie warto używać specjalnych sprayów lub tabletek z chlorofilem, które neutralizują te wabiące aromaty i pozwalają, choć w małym stopniu, uniknąć natrętnych psów, które ochoczo zaczepiają suczkę podczas spacerów. Tym bardziej, że nasz psiak nie jest jeszcze chętny na podrywy i może reagować na podchodzących zalotników agresją lub strachem. Aby uniknąć plam na dywanach czy podłodze, należy pieskowi założyć specjalne majtki z wkładką higieniczną, którą zmienia się w ramach potrzeby. Oprócz tego, że zaoszczędzi nam to biegania po domu ze ścierką do zmywania czerwonych plamek, to będzie na spacerach jasnym sygnałem dla właścicieli samców, że muszą pilnować swoich pupili. Druga faza, czyli owulacja, to okres podatności suczki na zaloty samców i gotowość do spłodzenia potomstwa. Przez kolejnych kilka dni trzeba bezwzględnie jej pilnować, nie spuszczać ze smyczy podczas spacerów i uważać, aby nie uciekła z domu przez niedomkniętą furtkę czy drzwi. Nie należy jej zostawiać samej w ogrodzie, gdyż samce z okolicy stają się wtedy mistrzami pokonywania przeszkód, a ich pomysłowość we wspinaniu się na ogrodzenia bije wszelkie rekordy! Jeżeli ruja nie zakończy się zapłodnieniem, to w trzeciej fazie może dojść do ciąży urojonej. Rosną suczce sutki, tworzy się w nich mleko, a nasz pupil zaczyna wić gniazdo. Psiak może w tym okresie zachowywać się dość dziwnie. Instynkty u niedoszłej matki mogą być tak silne, jak u ciężarnej suki, dlatego warto skonsultować to z weterynarzem, który poda odpowiednie leki łagodzące objawy. Ostatnia faza to okres powrotu narządów do normalnego stanu, pies się wycisza i ustępują dziwne zachowania.

Gdy ruja i jej wszelkie objawy ustąpią, o ile to możliwe, należy udać się do swojej kliniki w celu ustalenia terminu zabiegu sterylizacji. Jeżeli nie planujemy jej wykonać, to nie pozostaje nam nic innego, jak tylko cieszyć się chwilą spokoju i uzbrajać w cierpliwość przed kolejną cieczką.

Czytaj także: Kastracja czy sterylizacja psa i suki – jaki zabieg i kiedy wykonać?