Co musisz wiedzieć o tłuszczach w diecie psa?

Kwasy tłuszczowe to niezwykle istotny składnik diety czworonoga, dlatego tak ważne jest, aby zadbać o ich obecność w codziennych posiłkach psa. W tej publikacji znajdziesz najważniejsze informacje dotyczące właśnie tego składnika. Przeczytaj, czym karmić swojego pupila i jaki olej jest najlepszy dla psa.

Podział tłuszczów

Lipidy, zwyczajowo nazywane tłuszczami, należą do podstawowych składników odżywczych i stanowią jedno z głównych źródeł energii (1 g tłuszczu dostarcza zwierzętom 8,5 kcal energii metabolicznej). Tłuszcze są nie tylko materiałem energetycznym, ale również niezbędną dla prawidłowego funkcjonowania organizmu grupą związków chemicznych. Termin „tłuszcze” jest bardzo szeroki i – w zależności od przyjętych kryteriów – można dokonać ich różnej klasyfikacji. Ze względu na stan skupienia w temperaturze pokojowej tłuszcze można podzielić na ciekłe i stałe. Biorąc pod uwagę budowę chemiczną, podzielimy je na proste i złożone. Podstawę budowy większości lipidów stanowią kwasy tłuszczowe.

Kwasy tłuszczowe

Kwasy tłuszczowe (KT, FA – fatty acids) to podstawowe jednostki, z których powstają trójglicerydy – będące magazynem energii dla komórek – oraz fosfolipidy i glikolipidy – główne składniki błon komórkowych. Kwasy tłuszczowe zbudowane są z węgla, wodoru i tlenu.

 

W zależności od liczby atomów węgla kwasy tłuszczowe dzielimy na

• krótkołańcuchowe (<6 atomów węgla),
• średniołańcuchowe (8-12 atomów węgla),
• długołańcuchowe (od 14 atomów węgla).

 

Ze względu na obecność i liczbę wiązań podwójnych (nienasyconych) pomiędzy atomami węgla kwasy tłuszczowe można podzielić na

• nasycone (SFA – saturated fatty acids) – niezawierające wiązań podwójnych,
• nienasycone (UFA – unsaturated fatty acids) – zawierające wiązania podwójne.

 

W zależności od liczby podwójnych wiązań w łańcuchu węglowym KT nienasycone dzielimy na

• jednonienasycone (MUFA – monounsaturated fatty acids) – jeżeli w cząsteczce jest tylko jedno wiązanie podwójne,
• wielonienasycone (PUFA – polyunsaturated fatty acids) – jeżeli w łańcuchu znajduje się więcej niż jedno wiązanie podwójne.

Kwasy tłuszczowe nasycone

Kwasy nasycone są przede wszystkim źródłem energii niezbędnej do prawidłowego codziennego funkcjonowania. Kwasy te biorą udział w budowie błon komórkowych, są także niezbędne w procesie transportu i wchłaniania witamin A, D, E i K. Mogą również regulować wydzielanie hormonów i brać udział w reakcjach odpornościowych. Nasycone kwasy tłuszczowe są doskonałym źródłem łatwo dostępnej energii dla psów poddawanych intensywnemu wysiłkowi fizycznemu (głównie psy zaprzęgowe), chorych na cukrzycę oraz psich noworodków. Niedostateczna podaż tłuszczu w okresie wyczerpujących treningów lub długo trwających zawodów może prowadzić do utraty masy ciała psa. Bogate w kwasy nasycone są przede wszystkim pokarmy pochodzenia zwierzęcego (wołowina, wieprzowina, jagnięcina). Dobre źródło tłuszczu dla psów sportowych stanowią średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe (kaprylowy C8:0, kaprynowy C10:0, laurynowy C12:0). Duża ich przydatność wynika, poza wysoką kalorycznością, z bardzo dobrej przyswajalności. Uwolnione w wyniku działania enzymów trawiennych średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe są wchłaniane głównie bezpośrednio do krwi, a następnie transportowane do wątroby.

Nienasycone kwasy tłuszczowe

Jednonienasycone kwasy tłuszczowe (MUFA)

Prekursorem w tej grupie jest kwas oleinowy 18:1. Organizm potrafi wyprodukować MUFA samodzielnie, mając do dyspozycji związki wyjściowe.

 

Wielonienasycone kwasy tłuszczowe (PUFA)

Podstawową funkcją wielonienasyconych kwasów tłuszczowych jest utrzymanie prawidłowej struktury błon biologicznych. Niedobory PUFA objawiają się zakłóceniami: wzrostu, funkcjonowania układu oddechowego, sercowo-naczyniowego, dermatozami, nasileniem metabolizmu energetycznego czy uszkodzeniem nerek.

 

Przedstawiciele rodziny n-3

• • kwas alfa-linolenowy (ALA; 18:3), forma macierzysta,
  • kwas eikozapentaenowy (EPA; 20:5),
  • kwas dokozaheksaenowy (DHA; 22:6),
  • kwas stearydynowy (STA; 18:4).

 

Przedstawiciele rodziny n-6

• kwas linolowy (LA, 18:2), forma macierzysta,
• kwas γ-linolenowy (GLA, 18:3) (gamma-linolenowy),
• arachidonowy (AA, 20:4).

 

Wszystkie PUFA z rodzin n-7 i n-9 mogą być syntetyzowane przez organizmy ssaków, natomiast kwasy z rodzin n-3 i n-6 to kwasy egzogenne i muszą być dostarczane z pożywieniem. Trzeba również podkreślić, że chociaż w metabolizmie kwasów obu rodzin (n-3 i n-6) uczestniczą te same enzymy, to jednak przechodzenie kwasów jednej rodziny w kwasy drugiej jest niemożliwe. Oznacza to, że jeśli dostarczamy w pożywieniu kwasy n-6, to organizm nie zamieni ich w n-3. Warto wiedzieć, że enzym Δ–6 desaturaza pozwala wytworzyć metabolity z rodziny n-3 i n-6 (na przykład niezbędne kwasy EPA i DHA z ALA; GLA z LA), ale u ssaków enzym ten występuje w niewielkich ilościach, a według niektórych źródeł uważa się, że u mięsożernych nie występuje wcale. Oznacza to, że niezbędne kwasy należy dostarczyć psu wraz z dietą (niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe, NNKT). Warto przy tym pamiętać, że kwasy EPA i DHA występują w tłuszczach pochodzenia zwierzęcego. Ukazuje się coraz więcej badań wskazujących na niewielki udział ALA w syntezie EPA i DHA. Wchłanianie ALA u człowieka wynosi około 96%, ale konwersja do EPA i DHA jest niska (w dostępnej literaturze podawane są wartości od 0,2−2% do 10−15%). Ponadto ALA wywołuje słabsze efekty metaboliczne niż jego długołańcuchowe pochodne. Dlatego zasadne wydaje się stosowanie w diecie psów, oprócz kwasu α-linolenowego (wykorzystywanego jedynie jako źródło energii), również EPA i DHA.

KWASY TŁUSZCZOWE Z RODZINY n-3

Źródłem długołańcuchowych kwasów z rodziny n-3 są głównie ryby oraz oleje z nich wytwarzane, a ostatnio coraz częściej też hodowlane algi morskie. Na uwagę zasługują zwłaszcza tłuste ryby morskie, między innymi makrela, łosoś, śledź i sardela, zawierające tych kwasów najwięcej. Występowanie kwasów tego typu zależy nie tylko od gatunku i stanu fizjologicznego ryb, ale również od pory roku i akwenu, w których odbywa się połów. Ryby z zimnych mórz zawierają więcej EPA, natomiast z ciepłych – DHA. Ponadto ryby hodowlane karmione zwyczajną paszą bogatą w kwasy tłuszczowe n-6, zawierają mniej n-3 PUFA i więcej n-6 PUFA niż te same gatunki ryb żyjące w stanie naturalnym.

Do produkcji suplementów diety dla psów najczęściej wykorzystywany jest tran z dorszy oraz z wątroby rekina. Ryby gromadzą kwasy w organizmie z pobieranego fitoplanktonu i zooplanktonu, zasobnego w mikroalgi wytwarzające kwasy EPA i DHA. Teoretycznie lepszym źródłem EPA/DHA jest kryl antarktyczny – skorupiak żyjący w morzach i oceanach wokół Antarktydy, żywiący się algami. Ryby zawierają kwasy n-3 w formie triglicerydów, zaś kryl zawiera je jako fosfolipidy. Warto przypomnieć, że dobrym źródłem egzogennych kwasów tłuszczowych są również jaja kurze (więcej o jajkach w diecie psa dowiecie się w tym artykule).

Kwasy DHA i EPA odgrywają istotną rolę w zapobieganiu zmianom chorobowym m.in. chorób o podłożu zapalnym oraz łagodzeniu ich. Podkreśla się zasadnicze znaczenie DHA dla prawidłowego rozwoju i działania mózgu, ośrodkowego układu nerwowego, narządu wzroku oraz spermatocytów. Kwas ten należy do podstawowych składników błon komórek nerwowych, dzięki czemu wywiera wpływ na rozwój i funkcjonowanie układu nerwowego. Występuje również w fosfolipidach siatkówki (około 45% wszystkich lipidów). W siatkówce DHA pełni funkcję neuroprotekcyjną i promującą przetrwanie fotoreceptorów oka. Zaburzenia i brak dostępności kwasów n-3 dla fotoreceptorów siatkówki prowadzą do zwyrodnienia plamki ocznej i ślepoty. DHA ma także znaczenie w rozwoju młodych organizmów, a później – w utrzymaniu właściwej homeostazy u starszych psów.

Zwraca się także uwagę na udział PUFA w hamowaniu procesów zapalnych skóry u psów. Badania przeprowadzone u psów z dolegliwościami atopowymi wskazują na pozytywne efekty wzbogacenia diety mieszaniną olejów zawierającą EPA (17 mg/kg), DHA (5 mg/kg) i GLA (35 mg/kg). Zaobserwowano także wpływ PUFA na zmniejszenie świądu. Psy, które otrzymywały DHA i EPA, wykazywały istotne ograniczenie świądu i wypadania sierści oraz poprawę stanu okrywy włosowej w porównaniu z osobnikami kontrolnymi.

Oprócz właściwości przeciwzapalnych wielonienasycone kwasy tłuszczowe wykazują zdolność do redukcji stresu u zwierząt przez stymulację syntezy serotoniny. Serotonina odgrywa kluczową rolę w podstawowych procesach neurobiologicznych warunkujących różne zachowania. Badania na szczurach wykazały niższy poziom agresji i mniejszą reakcję na stresory u zwierząt na diecie wzbogaconej w wielonienasycone kwasy tłuszczowe n-3. Wykazano również, że pokarmy zawierające DHA i EPA wyraźnie polepszają zdolności poznawcze u psów seniorów.

Kwas DHA razem z EPA mają także duże znaczenie w prawidłowym rozwoju płodu. U ssaków w czasie ciąży, przede wszystkim w trzecim trymestrze, ma miejsce największa retencja DHA w układzie nerwowym płodu. Podawanie NNKT sukom w ciąży skutkuje poprawą rozwoju mózgu u szczeniąt. Zalecana jest ich suplementacja także kilka tygodni po porodzie, ponieważ w momencie narodzin mózg nadal ulega przemianom i swój pełny rozwój osiąga około 5. tygodnia życia.

Badania na szczeniętach dowiodły, że zwierzęta, którym podawano DHA w postaci oleju rybiego, osiągały znacznie lepsze wyniki w nauce nowych komend, wizualnej dyskryminacji kontrastu i w teście labiryntowym. Ponadto szczenięta miały w surowicy znacznie wyższe miana przeciwciał przeciw wirusowi wścieklizny niż zwierzęta, które nie były poddane suplementacji. Zaleca się podawanie DHA wraz z witaminą E, choliną, tauryną i L-karnityną.

Kwasy EPA i DHA stanowią integralny składnik błon komórkowych, zapewniając ich płynność, regulując transport jonów i wiązanie jonów wapnia – to ostatnie jest związane m.in. z ich właściwościami antyarytmicznymi. Potwierdzają to badania na modelu zwierzęcym, w których wykazano możliwość zapobiegania incydentom migotania komór, wywoływanego ostrym niedokrwieniem u psów. U psów z chorobami serca wykazano niską zawartość EPA w porównaniu ze zdrowymi zwierzętami. W związku z tym zasadne wydaje się podawanie kwasów tłuszczowych n-3 tym osobnikom, ponieważ może to korzystnie wpłynąć na kondycję zwierząt. W badaniach klinicznych psów rasy bokser cierpiących na komorowe zaburzenia rytmu serca uzyskano satysfakcjonujące wyniki, podając olej rybny zawierający 780 mg EPA i 497 mg DHA, w porównaniu do grupy kontrolnej otrzymującej olej słonecznikowy.

W leczeniu psów z hiperlipidemią najczęściej stosuje się dietę niskotłuszczową. Jednakże w niektórych przypadkach pojawiają się trudności w szybkim powrocie do zdrowia, zwłaszcza kiedy u zwierząt utrzymuje się wysoka zawartość endogennych trójglicerydów we krwi. W takich przypadkach zaleca się podawanie psom kapsułek z olejem rybnym w dawce 1000 mg/4,54 kg m.c./dzień. Dawka ta zawiera około 120 mg EPA i DHA/kg m.c.

Badania na szczurach wykazały, że wraz ze starzeniem się organizmu dochodzi do wzrostu zawartości DHA w osoczu krwi. Większych zmian nie obserwuje się natomiast w błonach komórkowych krwinek czerwonych. Z kolei w mózgu następuje spadek zawartości DHA. Zmiany w metabolizmie DHA i obniżanie się jego zawartości w mózgu są uznawane za czynniki przyczyniające się do pogorszenia zdolności poznawczych, postępującego wraz z wiekiem. Szereg badań przeprowadzonych na zwierzętach dowodzi, że wzbogacanie diety w długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny n-3 może poprawić zdolności uczenia się i zapamiętywania u seniorów. Wykazano, że suplementacja DHA jest skutecznym narzędziem poprawy funkcjonowania mózgu u psów w podeszłym wieku. U psów żywionych dietą wzbogaconą w antyoksydanty i 0,01% DHA stwierdzono także istotną poprawę behawioru w porównaniu z grupą kontrolną. U psów agresywnych, bez innych zdiagnozowanych chorób neurologicznych, wykazano niższą zawartość DHA we krwi w porównaniu z grupą kontrolą. Nie zaobserwowano różnic w zawartości kwasu arachidonowego czy EPA. Dlatego suplementacja diety psów kwasami z rodziny n-3 w tym przypadku mogłaby być wskazana w celu obniżenia agresji. Padaczka psów jest najczęstszą chorobą układu nerwowego u tych zwierząt i szacuje się, że dotyczy ona około 3% populacji. U psów z nawracającą padaczką w wyniku podawania 2 g/dzień oleju rybnego przez 50 dni osiągnięto istotne zmniejszenie objawów epilepsji. Pozytywnie działanie kwasów tłuszczowych n-3 w przypadku tego zaburzenia przypisuje się neuroprotekcyjnemu wpływowi DHA na mózg.

NNKT są też istotnym elementem diety w leczeniu nieswoistego zapalenia jelita u psów. Głównym celem modyfikacji profilu tłuszczowego diety pacjenta jest zmiana proporcji kwasów n-3/n-6, na korzyść kwasów n-3. Wynika to ze zdolności kwasów tłuszczowych n-3 do hamowania produkcji przez komórki układu odpornościowego cytokin prozapalnych. Najważniejszymi z punktu widzenia hamowania procesów zapalnych związkami lipidowymi są: DHA i EPA oraz kwas arachidonowy (AA) należący do grupy kwasów z rodziny n-6. Uważa się, że nieleczone choroby zapalne jelit, związane z przewlekłym stanem zapalnym (podobnie jak i innych tkanek), niosą ryzyko rozwoju zmian rakowych prowadzących do nowotworów jelit. Nowotwory te diagnozowane są najczęściej u psów i kotów, głównie u zwierząt starszych.

KWASY TŁUSZCZOWE Z RODZINY n-6

Głównym źródłem kwasów tłuszczowych z rodziny n-6 są tłuszcze zawarte w surowcach pochodzenia zwierzęcego oraz oleje roślinne. Kwasy z tej rodziny wpływają korzystnie na stan zdrowia skóry, jakość włosa i funkcje reprodukcyjne psów. Kwas linolowy (LA; 18:2) jest macierzystym kwasem rodziny n-6. Ponieważ jest on wbudowywany w ceramidy, będące swoistym uszczelniaczem skóry (właściwości tych nie posiada kwas ALA), chroni organizm przed nadmierną utratą wody. We współczesnych dietach występuje jednak nadmiar kwasu LA, a niedobór kwasu ALA oraz jego pochodnych – EPA i DHA.

Kwas γ-linolenowy (GLA; 18:3) wykazuje działanie przeciwzapalne i antyproliferacyjne oraz potencjalną zdolność do obniżania stężenia lipidów. Suplementacja GLA w leczeniu atopowego zapalenia skóry stwarza możliwość obniżenia leczniczych dawek glikokortykosteroidów. W badaniach in vitro zaobserwowano, że GLA zmniejsza uwalnianie histaminy. Wykazano ponadto, że wzbogacenie diety w mieszaninę kwasów tłuszczowych rodzin n-6 i n-3 może zmniejszyć różnice pomiędzy stanem skóry psów chorych i zdrowych, takie jak niższe stężenie lipidów w warstwie rogowej naskórka i pewne różnice w jej ultrastrukturze.

Nie wszystkie tłuszcze są jednak wskazane dla psów z atopowym zapaleniem skóry. Zauważono, że zastąpienie źródeł wielonienasyconych kwasów tłuszczowych oliwą z oliwek (bogatą w jednonienasycony kwas oleinowy C18:1), może spowodować pogorszenie stanu klinicznego. Ponadto w badaniach na zwierzętach wykazano, że GLA rozszerza naczynia krwionośne, co pomaga zapobiegać nadciśnieniu, a także, przez ograniczanie krzepliwości krwi, pomaga przeciwdziałać atakom serca i innym schorzeniom związanym z chorobą niedokrwienną serca, np. udarom. Zbyt duży udział kwasów n-6 w diecie sprzyja jednak powstawaniu nowotworów. Wyjątkiem w tej grupie związków jest GLA, który działa hamująco na proces kancerogenezy. Potwierdzają to badania na zwierzętach (szczury) z zaindukowanym nowotworem stercza, u których podawanie GLA w diecie powodowało ograniczenie rozwoju tego nowotworu. Przeciwnowotworowe działanie GLA wykazano poprzez obniżone wskaźniki PSA (prostate-specific antygen) u zwierząt.

Szczególnie cennymi surowcami roślinnymi, z których pozyskuje się oleje bogate w GLA, są nasiona: ogórecznika lekarskiego, wiesiołka dwuletniego i dziwnego, konopi siewnej, żmijowca zwyczajnego oraz czarnej porzeczki. Olej bogaty w GLA można również pozyskać z niektórych gatunków grzybów: Mucor javanicus, Mucor racemosus, Thamnidium elagus oraz Mortierella isabelina i Mucor circinelloides. Najbogatszym znanym obecnie źródłem GLA jest niebieskozielona alga spirulina, która może zawierać nawet do 30% tego kwasu.

W organizmie większość kwasów z rodziny n-6 jest metabolizowana do kwasu arachidonowego (AA; C20:4). Jest drugim co do ilości długołańcuchowym kwasem tłuszczowym po DHA w mózgu. Kwas arachidonowy ulega przemianom do eikozanoidów – leukotrienów oraz tromboksanów, aktywując procesy zapalne i prozakrzepowe. Badania wskazują, że brak AA może wywoływać zaburzenia zdolności rozrodczych. Na podstawie wieloletnich badań, podobnie jak w przypadku kwasu DHA, zaleca się podawanie AA sukom w ciąży.

Kwasy tłuszczowe z rodziny n-3 i n-6 rywalizują ze sobą o te same enzymy, stąd też niewłaściwy stosunek ilości PUFA n-6 do n-3 w diecie może redukować korzystne efekty biologicznego działania EPA i DHA. W celu osiągnięcia oczekiwanych efektów podaży pochodnych n-3 należy zmniejszyć dostarczanie z dietą psa kwasów n-6 oraz zwiększyć n-3. Alternatywnym postępowaniem może być podawanie suplementów EPA i DHA. Należy zachować właściwy stosunek kwasów n-6 do n-3, który powinien wynosić 1:1 lub wartość jak najbardziej zbliżoną do 3:1. Współczesna dieta psa dostarcza głównie n-6, stosunek n-6 do n-3 przekracza nawet 20:1, co prowadzi do wielu chorób u naszych czworonogów (układu krążenia, niedokrwiennej choroby serca, otyłości, a przede wszystkim nowotworów). Badania przeprowadzone na psach wykazały, że modyfikacja diety opierająca się na właściwej podaży n-6 do n-3 (1,4:1), już po 8 tygodniach miała pozytywny wpływ na oceniane parametry krwi zwierząt.

STABILNOŚĆ OKSYDACYJNA TŁUSZCZÓW

Tłuszcze stosowane w diecie powinny mieć możliwie największą stabilność oksydacyjną, z jak najmniejszą ilością (szkodliwych dla zdrowia) wtórnych produktów utleniania wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Niestety, procesy utleniania tłuszczów – zwłaszcza roślinnych – inicjowane są już w trakcie ich produkcji. Podczas wytwarzania olejów, proporcjonalnie do temperatury, wzrasta rozpuszczalność tlenu, a w konsekwencji tempo utleniania. Intensywność procesów utleniania UFA w olejach zależy także od zmian zawartości pro- i antyoksydantów, a także ich struktury (hydrofobowe, hydrofilowe), wzajemnych proporcji i ewentualnych oddziaływań. Zakres przemian oksydacyjnych w olejach zależy od warunków przechowywania (temperatury, dostępu tlenu i światła) oraz rodzaju opakowania. Przy kontakcie tłuszczu z tlenem możliwe jest zapoczątkowanie wolnorodnikowych reakcji łańcuchowych. Światło może zainicjować utlenianie tlenem singletowym o wyjątkowo wysokiej reaktywności: 1450 razy większej niż tlen tripletowy. Poprzez właściwe opakowania (np. metalowe puszki lub butelki z ciemnego szkła) dostęp tlenu i światła można ograniczyć. Na utlenianie wpływa także zawartość poszczególnych kwasów tłuszczowych w tłuszczach jadalnych.

Tłuszcze jadalne (szczególnie oleje roślinne) różnią się zawartościami KT (różne proporcje KT nasyconych, jedno- i wielonienasyconych z rodziny n-6 i n-3), obecnością wiązań sprzężonych oraz zawartością antyoksydantów. Oleje: sojowy, kukurydziany, słonecznikowy zawierają 55-64% kwasu linolowego, który jest bardziej podatny na utlenianie niż kwas oleinowy. Największą zawartością kwasu oleinowego odznaczają: się oliwa z oliwek, olej rzepakowy oraz tłuszcz zwierzęcy (43-69%). W związku z mniejszą niż w olejach roślinnych zawartością NNKT, wysoką zawartością kwasu oleinowego (warto wspomnieć, że stosunkowo dużo tego kwasu zawiera tłuszcz gęsi) oraz obecnością aktywnych antyoksydantów tłuszcze zwierzęce są najbardziej stabilne oksydacyjnie. Badania jednoznacznie wskazują na udział produktów utleniania NNKT na każdym z etapów powstawania nowotworów u ludzi. Zależność między spożyciem olejów roślinnych a procesem kancerogenezy potwierdzono w eksperymentach na zwierzętach oraz w badaniach epidemiologicznych. Czynnikiem sprzyjającym indukowaniu nowotworów nie jest ilość tłuszczu w diecie, a wysoki poziom kwasu linolowego n-6, którego głównym źródłem są oleje roślinne. Wysokie spożycie nasyconych KT pochodzenia zwierzęcego wpływa hamująco na kancerogenezę u zwierząt z indukowanymi chemicznie nowotworami. Podobne antykancerogenne działanie wykazują NNKT z rodziny n-3. Tłuszcze zwierzęce są stabilne oksydacyjnie, a obecne w nich bioaktywne komponenty o działaniu antyoksydacyjnym aktywne są także w organizmie psa. Dzięki temu mogą skutecznie wspomagać endogenne systemy obronne organizmu.

PODSUMOWANIE

Rodzaj tłuszczu występujący w diecie psa jest niezwykle ważny, dlatego warto zadbać o jego różnorodność.

Wielonienasycone kwasy tłuszczowe nie tylko stanowią doskonałe źródło energii i materiał budulcowy, ale również spełniają liczne funkcje regulacyjne. NNKT wykazują działanie obniżające ciśnienie krwi, działanie antynowotworowe, są także pomocne w leczeniu zapalenia jelit czy w przypadku atopowego zapalenia skóry.

Kwasy tłuszczowe PUFA są istotne w każdym okresie życia psa (u szczeniąt, u dorosłych w okresie rozrodu, u seniorów). Wyniki badań wskazujące na duże znaczenie NNKT w rozwoju młodych organizmów, a później w utrzymaniu zdrowia osobników starszych powinny skłonić właścicieli czworonogów do większego zainteresowania wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi.

Ważna dla zdrowia psa jest odpowiednia proporcja kwasów z rodziny n-3 do n-6, zwłaszcza że te same enzymy uczestniczą w ich metabolizmie.

Jeżeli sięgamy po suplementy, w tym po olej rybny, to wybierajmy produkty wysokiej jakości (sposób produkcji – stopień przetworzenia, pochodzenie ryby, forma opakowania, informacje o zawartości n-3 i n-6). Pamiętajmy także o właściwym dawkowaniu – nie przekraczajmy zalecanego spożycia, gdyż może to prowadzić do wystąpienia efektów ubocznych, takich jak obniżona krzepliwość krwi.