Dlaczego mój pies jest ciągle głodny?

Psi behawiorysta, Piotr Wojtków 

Niecierpliwie czeka na porę posiłku, a gdy karma wreszcie trafia do miski, pożera ją w kilka sekund. Je bardzo łapczywie, połyka jedzenie, a na spacerze wyszukuje resztki, które traktuje jak najsmaczniejsze kąski. Psi łakomczuch nie przepuści żadnej okazji, by coś spałaszować. Z czego wynikają takie zachowania i co zrobić, by poskromić apetyt pupila?

Lola to 3,5-letnia suczka rasy beagle, która ma problem z łapczywym jedzeniem z miski. Na spacerach szpera w krzakach w poszukiwaniu resztek i interesuje się tym, co może znaleźć w śmietnikach. Oba zachowania dla psa stanowią zagrożenie, a dla właścicielki są uciążliwe. Przypadek Loli posłuży naszemu behawioryście, Piotrowi Wojtków, do zaprezentowania kilku ćwiczeń i porad, które pomogą uporać się z nadmiernym apetytem i zaspokoją potrzeby łowieckie psa. Zaczynamy!

DO TRENINGU BĘDĄ POTRZEBNE:

• przysmaki
• karma
• mata węchowa
• kong lub kula na przysmaki
• miska spowalniająca jedzenie
• książka lub przedmiot wydający głośne dźwięki

 

Praca z psem nadmiernie zainteresowanym jedzeniem to trening, który składa się z kilku etapów.

Etap 1: Znalezienie przyczyny problemu

Łapczywe jedzenie i wyszukiwanie resztek podczas spacerów to zachowania, które nie wynikają z tego, że pies odczuwa realny głód wymagający natychmiastowego zaspokojenia. Niepohamowany apetyt bywa symptomem problemów behawioralnych, z którymi zmaga się nasz pupil. Zadaniem właściciela jest właściwe zinterpretowanie psich zachowań i znalezienie przyczyny problemu. Na co warto zwrócić uwagę?

Jedną z potencjalnych przyczyn nadmiernego apetytu u psa może być jego obniżony nastrój. W tym stanie pies czuje się niepewnie w środowisku, w którym żyje: obawia się głośnych dźwięków na spacerze, dzieci, z którymi mieszka, lub innych nieprzyjemnych dla niego bodźców. Strach nie pozwala mu poczuć się bezpiecznie, więc pies znajduje zastępcze źródło przyjemnych emocji – jedzenie.

Druga przyczyna problemów z nadmiernym apetytem to niezaspokojone potrzeby psa. Psy rasy myśliwskiej, takie jak Lola, mają ogromną potrzebę wyszukiwania jedzenia. Wprowadzenie ćwiczeń związanych z tropieniem może poprawić nastrój psa i zwiększyć skuteczność treningu, którego celem jest pohamowanie psiego apetytu.

Etap 2: Wprowadzenie ćwiczeń oswajających lęki psa

Jeśli zauważysz, że Twój pies wykazuje zachowania lękowe (np. kuli się i wycofuje w reakcji na nagłe i głośne dźwięki, takie jak odgłosy wydawane przez tramwaje, samochody lub fajerwerki), wprowadź ćwiczenia, które pomogą mu pokonać strach.

W jednej dłoni schowaj przysmaki, drugą chwyć ciężki przedmiot (np. książkę) i upuść go na podłogę. Nagródź psa za spokojne zachowanie.

W pierwszym ćwiczeniu upuść książkę z niskiej wysokości i w dużej odległości od psa. Stopniowo zwiększaj poziom trudności. Za każdym razem nagradzaj psa przysmakiem.

Gdy pies reaguje spokojnie na upadające z hukiem przedmioty, zacznij ćwiczyć na zewnątrz – na przykład obok torowiska, jeśli to dźwięk tramwajów sprawia, że Twój pupil czuje się niepewnie.

Etap 3: Wprowadzenie ćwiczeń i komend związanych z podawaniem jedzenia

Zaspokojone potrzeby to szczęśliwy i spokojny pies bez problemów. Zastanów się, jakie potrzeby są kluczowe dla Twojego pupila i postaraj się wprowadzić ćwiczenia, które zaspokoją każdą z nich.

Dla psów ras myśliwskich, takich jak Lola, naturalnym zachowaniem jest tropienie i wyszukiwanie pożywienia. Jeśli Twój pies równie chętnie węszy i tropi, zastosuj ćwiczenia urozmaicające jedzenie.

Porcję karmy podziel na pół. Jedną połowę podaj psu z miski spowalniającej jedzenie. Wprowadź ponadto komendę „czekaj”, by dodatkowo wyciszyć psa przed posiłkiem.

Drugą połowę karmy podaj tak, aby pies musiał ją zdobyć w sposób aktywny – chrupki umieść w macie węchowej, kuli lub kongu. Węszenie i lizanie zabawek z karmą sprawi, że pies się wyciszy. Skupiony na tych czynnościach będzie znacznie spokojniejszy niż wówczas, gdy miał łatwy dostęp do jedzenia.

Stosuj zabawki wyciszające także poza porą karmienia, w sytuacjach największego pobudzenia psa, np. na spacerze lub po zabawie. Niech wówczas trafią do nich przysmaki lub pasty, które nie są podstawową karmą psa.