Kot Balijski

Kot balijski jest długowłosą wersją kota syjamskiego. Od stuleci długowłose pojedyncze osobniki zdarzały się okazjonalnie w miotach syjamów. W latach 50. XX w. w Stanach Zjednoczonych postanowiono popracować nad wyglądem tych szczególnych przypadków i stworzyć odrębną rasę.

Niektórzy twierdzą, że koty balijskie pod względem temperamentu całkowicie odpowiadają kotom syjamskim i niewątpliwie – łączy je całkiem dużo!

CHARAKTERYSTYKA RASY

WAGA:
2,5-5 kg

OSOBOWOŚĆ

Koty balijskie charakteryzuje towarzyska, otwarta osobowość. Rozsadza je energia, są bardzo ciekawe świata. Nie są aż tak głośne jak koty syjamskie, jednak potrafią silnie domagać się uwagi. Nie poleca się opiekunom kotów balijskich pozostawiania ich na długi czas bez opieki, ponieważ źle znoszą samotność i mają wówczas tendencję do psot.

WYGLĄD

Koty balijskie są smukłe i pełne wdzięku. Głowa jest długa, klinowata. Oczy w kształcie migdałów zwężają się ku nosowi, który jest prosty i długi. Uszy są duże i szeroko osadzone. Kot balijski ma długie, silne ciało, zakończone ogonem z pióropuszem sierści.
Umaszczenie kota balijskiego (podobnie jak w przypadku kotów syjamskich) określa się jako typu point – ciemniejsze obszary widoczne są na pyszczku, uszach, łapach, ogonie. Dozwolone są cztery odcienie:

• z ciemnymi znaczeniami (seal point) – kot ma jasny tułów oraz ciemniejsze uszy, pyszczek, nogi oraz ogon,
• niebieskie (blue point) – znaczenia w głębokim szaroniebieskim odcieniu przy jasnoszarym korpusie,
• czekoladowe (chocolate point) – intensywnie czekoladowe znaczenia przy korpusie w kolorze kości słoniowej,
• liliowe (lilac point) – szaroróżowe znaczenia przy białym korpusie.

Sierść jest długa, cienka, jedwabista, bez podszerstka.

OKIEM LEKARZA WETERYNARII

ZDROWIE

Koty balijskie nie należą do częstych bywalców gabinetów weterynaryjnych. Wynika to nie tylko z ich dość małej popularności w Polsce, ale także z tego, że rasa ta jest po prostu zdrowa. Jako że rasa wywodzi się mocno z kota syjamskiego, to podobny jest nie tylko wygląd tych kotów, ale i ogólne problemy zdrowotne oraz skłonności do chorób. U kotów balijskich z racji dłuższego włosa (niż w przypadku kotów syjamskich) może dochodzić do pojawienia się kołtunów. Ponadto koty balijskie mają skłonności do tycia, więc warto kontrolować ich budowę ciała, kondycję oraz kaloryczność podawanych porcji.

NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE CHOROBY (M.IN. O PODŁOŻU GENETYCZNYM):

• Rodzinna amyloidoza (AA)
• Mukopolisacharydoza typu IV
• Wodogłowie wrodzone
• Rodzinny rozszczep podniebienia
• Dziedziczne recesywne zwyrodnienie pręcikowo-czopkowe prowadzące do utraty wzroku
• Zez zbieżny
• Oczopląs
• Czarny wrzód rogówki
• Postępujący zanik siatkówki (rdAc-PRA)
• Jaskra wrodzona (PCG)
• Dystocja porodowa (trudny poród)
• Zapalenie dziąseł i przyzębia
• Zespół FORL (odontoklastyczne, resorpcyjne nadżerki)
• Zwichniecie rzepki
• Złuszczenie głowy kości udowej
• Gruczolakorak jelita cienkiego
• Przewlekła choroba nerek (CDK)
• Wielotorbielowatość nerek (PKD)
• Idiopatyczne chłonkopiersie
• Miastenia gravis (nużliwość mięśni)
• Astma oskrzelowa kotów
• Gangliozydoza (GM1/GM2)
• Psychodermatozy
• Nietolerancja pokarmowa
• Mastocytoma skórna (guz komórek tucznych)
• Chłoniak (LSA) – najczęściej postać śródpiersiowa

BADANIA

W hodowlach, u kotów przeznaczonych do rozrodu, istotne są badania krwi w celu wykluczenia nosicielstwa chorób genetycznych takich, jak mukopolisacharydoza typu IV, gangliozydoza oraz postępujący zanik siatkówki.

Ze względu na możliwość występowania poważnej choroby nerek, jaką jest amyloidoza, warto przed znieczuleniem kota wykonać badania biochemiczne krwi, badania moczu oraz badanie USG układu moczowego. Przy podejrzeniu choroby konieczne będzie wykonanie biopsji nerki i zbadanie bioptatu.

Młode koty warto sprawdzić pod kątem nosicielstwa wirusa niedoboru immunologicznego oraz kociej białaczki (FIV, FELV). Badania krwi oraz kontrole lekarskie wypadają zgodnie z kalendarzem rozwoju kota, zależnie od jego wieku.

Czytaj więcej: Badanie krwi u kota – wszystko, co powinieneś o nim wiedzieć.