Kot Burmski

Jeśli chodzi o pochodzenie kota burmskiego – jest wiele luk i znaków zapytania w jego historii. Jednak jedno jest pewne – rasa ta pochodzi od kota wywodzącego się z południowo-wschodniej Azji, należącego do dr. Josepha Thompsona, który zapoczątkował w latach 30. XX w. w USA prace nad tą rasą.

W 1940 roku kilka osobników kota burmskiego trafiło do Wielkiej Brytanii – tam rasa ta zyskała odmienny wygląd. Dziś mówimy o dwóch odmianach rasy – kocie burmskim europejskim i amerykańskim.

CHARAKTERYSTYKA RASY

WAGA:
3,5-6,5 kg

OSOBOWOŚĆ

To łagodny kot, który ma w sobie mnóstwo miłości do zaoferowania. Pragnie być pełnoprawnym członkiem kochającej rodziny. Nigdy nie ma dosyć towarzystwa i uwagi. Nie pasuje do domów, z których często się wychodzi, ponieważ trudno znosi samotność.

WYGLĄD

Jak już wspomnieliśmy – odmiana europejska i amerykańska różnią się od siebie zarówno umaszczeniem, jak i innymi cechami wyglądu.

Kota burmskiego europejskiego cechuje zaokrąglona głowa z żółtymi, ukośnymi, dobrze osadzonymi oczami. Kości policzkowe są szerokie, nos z zauważalnym stopem, szczęki i podbródek są silne. Ciało tego kota jest eleganckie i muskularne, nogi smukłe, a łapy małe i owalne.

W odmianie europejskiej wyróżniamy umaszczenie:

• niebieskie,
• brązowe,
• kremowe,
• liliowe,
• rude.

Kot burmski amerykański ma okrągłą, pełną głowę z szeroko osadzonymi, okrągłymi, złotymi oczami. Na nosie widoczne załamanie. Pyszczek jest krótki i okrągły. Uszy są lekko zaokrąglone na czubkach. Nogi ma silne, zwieńczone okrągłymi łapkami.

Odmiana amerykańska występuje w czterech wersjach umaszczenia:

• brązowej,
• czekoladowej,
• niebieskiej,
• liliowej.

OKIEM LEKARZA WETERYNARII

ZDROWIE

Koty burmskie z każdym rokiem zyskują na popularności, więc i częściej odwiedzają gabinety weterynaryjne. Jednak główne przyczyny ich wizyt to profilaktyka oraz drobne infekcje. Rasa jest dość mocna i zdrowa. Śmiertelne wady głowy i środtwarzowej części czaszki kociąt, które kiedyś dość często zdarzały się w miotach tej rasy (ze względu na dziedziczenie sprzężone z genami warunkującymi prawidłową, charakterystyczna budowę głowy kotów burskich), są już w zasadzie wyeliminowane w hodowlach.

Koty te potrafią żyć naprawdę długo, więc profilaktyka i regularne kontrolne badania krwi, badania USG i echo serca (szczególnie powyżej 12. Roku życia) są ważne, by długo cieszyć się zdrowiem kota. W Ameryce 100% kotów burmskich ma grupę krwi A, jednak w Europie pojawiają się już przypadki z grupą krwi B. Znajomość grupy krwi kota jest szczególnie ważna przy reprodukcji oraz przy przetaczaniu krwi. Kotki matki charakteryzują się silnym instynktem macierzyńskim i dbaniem o potomstwo, a samce zazwyczaj mają spokojne usposobienie.

NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE CHOROBY (M.IN. O PODŁOŻU GENETYCZNYM):

• Zniekształcenie środtwarzowej części czaszki (czaszkowo-twarzowe)/defekt głowy
• Niewykształcenie nozdrzy
• Niewykształcenie powiek
• Skórzak gałki ocznej
• Polimiopatia hipokaliemiczna
• Gangliozydoza

BADANIA

Badania genetyczne kotów w hodowlach obejmują badania z krwi w celu wykluczenia nosicielstwa gangliozydozy (GM2), defektu głowy oraz polimiopatii hipokaliemicznej.

Młode kotki zawsze trzeba sprawdzić pod kątem nosicielstwa wirusa niedoboru immunologicznego oraz kociej białaczki (FIV, FELV). Badania krwi, badania USG, echo serca oraz kontrole lekarskie wypadają zgodnie z kalendarzem rozwoju kota, zależnie od jego wieku.

Czytaj więcej: Badanie krwi u kota – wszystko, co powinieneś o nim wiedzieć.