Rasa ta pochodzi z Wielkiej Brytanii. W Polsce jej pierwszy przedstawiciel pojawił się prawdopodobnie w 1965 roku. Przepisy prawa łowieckiego w naszym kraju nakładają jednak na właścicieli chartów obowiązek uzyskania pozwolenia na ich posiadanie.
Muskularność i siła połączone z gracją i elegancją to cechy charakterystyczne wyglądu charta angielskiego. Szczupła głowa osadzona na długiej szyi, głęboka klatka piersiowa i tułów w kształcie litery S sprawiają, że whippet jest odbierany jako pies bardzo dostojny i mało ruchliwy, co nie jest prawdą. Jego bardzo szczupła sylwetka sprawia, że często jest on określany mianem „chudzielca”, a właściciele są posądzani o złe odżywianie czworonoga.
Sierść charta angielskiego jest bardzo krótka i gładka, dlatego nie wymaga specjalnej i częstej pielęgnacji. Wystarczy cotygodniowe szczotkowanie i okazjonalna kąpiel.
Należy jednak pamiętać o regularnym sprawdzaniu uszu psa, ponieważ może rozwinąć się w nich infekcja. Nie zapominajmy także o częstym podcinaniu pazurów czworonoga (jeśli podczas codziennych aktywności nie spiłują i nie skrócą się same), ponieważ zbyt długie mogą wywoływać u psa dyskomfort.
Z reguły są to bardzo łagodne, spokojne, subtelne, ale i pojętne psiaki. Powinny mieć jednak możliwość regularnego wybiegania się – w końcu to charty z prawdziwego zdarzenia!
Ćwicząc z whippetem, należy przede wszystkim zadbać o jego bezpieczeństwo, unikać sytuacji stresujących dla psa, ustalić jasne zasady i konsekwentnie ich przestrzegać. Podczas treningu z tą rasą warto energiczne ćwiczenia przeplatać statycznymi, np. spokojnym zostawaniem na miejscu, ponieważ uczy to psa samokontroli.
Whippety uwielbiają biegać długie dystanse, jednak w pełni swobodnie (nie na uprzęży). Lubią wszelkie dynamiczne aktywności, np. agility czy „zabawę w berka” z innymi psami – czują się komfortowo, gdy wygrywają w takiego „ganianego” ? Fajnie sprawdzą się więc także w pogoni za futerkowym szarpakiem na dłuższym sznurku.
Whippety generalnie dobrze się czują w rodzinie – rzadko zdarzają się osobniki agresywne. Jeśli już pojawiają się jakieś problemy z whippetem, to zwykle mają one podłoże lękowe (kiedy mocno coś przeżywają, mogą zamknąć się w sobie lub próbować uciekać). Z przedstawicielem tej rasy należy więc żyć w taki sposób, by czuł się przy nas bezpiecznie i komfortowo.
Whipetty pojawią się w gabinecie weterynaryjnym głównie z powodu urazów czy kontuzji związanych z treningami. Do rzadkości nie należą również kulawizny i inne problemy ortopedyczne. Psy tej rasy są bardzo aktywne i często ranią sobie opuszki łap w wyniku np. przecięcia o ostry kamień na wybiegu.
Charty angielskie ogólnie nie wykazują większych problemów zdrowotnych. Ze względu na krótką sierść i małą ilość tkanki tłuszczowej niektóre z whipettów w mroźne dni wymagają założenia ubrania ochronnego, aby nie zmarzły ani się nie przeziębiły. W słonecznie dni zaś mogą wymagać nakładania kremu z filtrem przeciwsłonecznym.
Charty angielskie mogą być także alergikami. Alergie u psa z objawami ogólnymi bądź alergie kontaktowe mogą wywołać zarówno alergeny środowiskowe, jak i pokarmowe.
Wobec hodowli szczeniaków rasy chart angielski whippet nie ma wymagań odnośnie do przeprowadzania badań. Cenioną praktyką wśród hodowców jest badanie kardiologiczne i ortopedyczne psów przeznaczonych do rozrodu. Mioty możliwie głuche należy sprawdzić w celu wykluczenia tej przypadłości (BAER).
Odmiana długowłosa whippeta może mieć mutację w genie MDR1 i wykazywać nadwrażliwość na iwermektynę (i jej pochodne). Podanie leku z tą substancja czynną może wywołać wstrząs, a nawet zgon pacjenta. Aby sprawdzić, czy pies jest nosicielem owej mutacji, można wykonać badania genetyczne.
Whippety mają niższe niż inne psy stężenie hormonu tarczycy (T3 i T4) oraz mogą wykazywać wyższy poziom kreatyniny we krwi. Dodatkowo u psów tej rasy w rozmazie krwi obwodowej mogą wystąpić ekscentrocyty (rodzaj erytrocytów o nieprawidłowym kształcie) – jest to jednak bez większego znaczenia diagnostycznego.
Furia to niezwykle rodzinny pies, który bardzo lubi się bawić i przytulać. Jest częścią naszej rodziny i wszyscy bardzo ją kochamy. Niestety jest strasznym niejadkiem, dlatego trudno przygotować dla niej odpowiedni posiłek.
Furia jest spełnieniem moich marzeń. Najbardziej uwielbiam w niej to, że tak bardzo kocha ludzi. Największą radość sprawia jej kontakt z innymi. To, że lubi biegać, wcale nie znaczy, że nie lubi spać – gdyby mogła, przespałaby cały dzień!