Badanie krwi u psa – jak przebiega i jak przygotować psa?

hero

Badanie krwi jest jednym z najczęściej wykonywanych badań u psów. Dzięki niemu możemy uzyskać wiele ważnych informacji na temat stanu zdrowia naszego pupila lub zlokalizować w jego organizmie chorobę.

To jest Szyszka, seter irlandzki mahoniowy. Setery to bardzo bystre czworonogi, psy o myśliwskiej przeszłości, które uwielbiają bieganie po lesie. Dlatego warto zadbać o ich zdrowie.

Kiedy należy wykonać badanie krwi u psa?

U psów, które osiągnęły wiek średni, zalecane jest robienie badania krwi corocznie. U małych ras oznacza to mniej więcej 9. rok życia, u ras średnich 7., a u dużych 6. Takie badanie pozwala na wykrycie niektórych chorób w ich wczesnym stadium, np. niewydolność nerek czy problemy z wątrobą. Badanie krwi jest bardzo ważne także przed zabiegami wykonywanymi w znieczuleniu ogólnym. Koniecznie wykonajmy je również w sytuacji, kiedy pies jest chory lub widzimy u niego niepokojące objawy, takie jak: osłabienie, gorączka, zwiększone pragnienie, drgawki, biegunka itp.

Co się bada z krwi?

Morfologia to jedno z najważniejszych badań. Pokazuje ono składniki krwi, takie jak: krwinki czerwone, krwinki białe oraz płytki krwi. Informuje o tym, czy pies ma stan zapalny lub anemię.

Rozmaz krwi to badanie, które bardzo szczegółowo pokazuje nam: liczbę, rozmiar oraz wygląd krwinek. Pozwala ono zdiagnozować pasożyty wewnątrzkrwinkowe, które mogą powodować np. choroby odkleszczowe.

W badaniu biochemicznym ocenia się enzymy, elektrolity oraz hormony, które informują nas, jak pracują narządy wewnętrzne psa, np. wątroba lub nerki.

Rodzajów badań jest naprawdę wiele. Dzięki nim możemy określić również: grupę krwi psa, czynniki krzepnięcia czy hormony tarczycy, a także wiele innych.

Jak przygotować psa do badania?

Badanie krwi to zabieg, który wykonywany jest w gabinecie weterynaryjnym w warunkach aseptycznych. Przed wizytą u lekarza należy pupila odpowiednio przygotować. Dzięki temu przebiegnie ona sprawnie, a wyniki badania będą najbardziej dokładne.

badanie krwi psa

Przymusowa głodówka przed badaniem

Pies przed pobraniem krwi musi być na czczo! Zaleca się, aby nie serwować mu niczego przez 12 godzin. W tym czasie nie powinien ani jeść, ani pić. Jeżeli z jakiegoś powodu nie mamy możliwości przeprowadzić u psa tak długiej głodówki, to musimy pamiętać, że 8 godzin to absolutne minimum, aby wyniki badania były miarodajne. Czasami po pobraniu krwi otrzymuje się informację, że krew była lipemiczna, co oznacza niestety, że nie nadawała się do badań. Najczęściej wynika to ze zbyt krótkiej głodówki lub gdy pupil sam coś podjadł, korzystając z naszej nieuwagi. W takiej sytuacji należy dłużej i z większą kontrolą przegłodzić psa oraz udać się na ponowne pobranie krwi.

Przygotowanie łapy

Krew pobiera się najczęściej z kończyny – przedniej lub tylnej. W celach zachowania sterylności miejsce nakłucia oraz jego okolice goli się z sierści. Jeżeli nie chcesz, aby golono Twojego psa, bo np. będzie w najbliższym czasie brał udział w wystawie – poinformuj o tym weterynarza. W niektórych przypadkach odstępuje się od tego i jedynie dezynfekuje skórę.

pies i badanie krwi

Stresujący zabieg dla psa i właściciela

Jeżeli pies podczas wizyty u weterynarza zachowa spokój, to przebiegnie ona sprawniej. Pamiętaj o tym, że Ty jako właściciel odgrywasz dużą rolę podczas pobierania krwi. Jeśli nie lubisz jej widoku – uprzedź swojego weterynarza! Lęk opiekuna łatwo przenosi się na pupila i przedłuża całą procedurę. Niejednokrotnie pobranie krwi bez obecności właściciela w gabinecie przebiega szybciej i jest mniejszą dawką stresu dla psa. Dlatego opuść problematyczną dla Ciebie część wizyty, a zaoszczędzisz zwierzakowi dodatkowej porcji nerwów. Jeśli Twój pies jest wyjątkowo zestresowany – porozmawiaj o tym z lekarzem. Jeśli badania są koniecznością, a pies jest agresywny, czasami trzeba zdecydować się na lekką narkozę w celu pobrania krwi oraz wykonania innych badań diagnostycznych.

Jak interpretować wyniki?

Ogólna budowa i skład krwi psa są takie same jak u człowieka. Jednak interpretację wyników pozostaw weterynarzowi, który oceni również kliniczny stan pacjenta.