Spis treści:
Najczęstszym powikłaniem w leczeniu psa cukrzyka insuliną jest właśnie hipoglikemia, czyli zbyt niska wartość glukozy we krwi, która zagraża życiu pacjenta. Kiedy mówimy o hipoglikemii? Jak się objawia? Jak należy reagować? Przeczytaj!
Hipoglikemia u psa – przyczyny
O hipoglikemii mówimy wówczas, gdy poziom glukozy we krwi sięga <80 mg/dl. Jeśli taki wynik pojawi się podczas badania glukozy w domu, trzeba jak najszybciej udać się do kliniki weterynaryjnej. Najczęściej taka sytuacja zdarza się w wyniku podania zbyt dużej dawki insuliny. Jak do tego dochodzi? Zazwyczaj przyczyną jest błąd ludzki. Albo kupiliśmy złą strzykawkę (często insulinówki mylone są z tuberkulinówkami, które różnią się od nich podziałką i wartością jednej kreseczki), albo po prostu nabraliśmy więcej insuliny w strzykawkę. Zdarza się również, że dwóch opiekunów niezależnie od siebie podało lek. W takiej sytuacji warto od razu jechać do gabinetu weterynaryjnego, by tam lekarz mógł monitorować psa i podać mu odpowiednie leki we właściwym czasie.
Stan hipoglikemii może się także pojawić, gdy podamy insulinę, a pies z jakiegoś powodu nie ma apetytu i nie zje posiłku (przyczyną może być gorsze samopoczucie, infekcja, stres). Może wystąpić również wtedy, gdy pojawią się biegunka czy wymioty. A także gdy pies jest po większym niż zazwyczaj wysiłku fizycznym. Hipoglikemia zdarza się również, gdy dawka insuliny jest po prostu zbyt wysoka (np. gdy pies schudł).
Objawy hipoglikemii u psa
Objawy mogą być niewielkie – takie, że opiekun z łatwością je pominie. Właśnie z tego powodu u pacjenta leczonego insuliną ważny jest regularny monitoring poziomu glukozy we krwi, by spadki wychwycić wcześniej i odpowiednio zmodyfikować dawkę insuliny.
Do objawów hipoglikemii zaliczamy:
- zmienione zachowanie (czujni i doświadczeni już opiekunowie od razu widzą pierwsze symptomy),
- senność, apatię,
- niekiedy pobudzenie psa,
- brak apetytu,
- drżenie mięśni, niekiedy drgawki.
Pierwsza pomoc w hipoglikemii
Gdy zauważymy niepokojące symptomy lub pomiar glukozy jest poniżej normy, najlepiej udać się jak najszybciej do gabinetu weterynaryjnego, by tam podano psu odpowiednie leki podnoszące poziom glukozy we krwi, czyli po prostu roztwór glukozy (w odpowiednim stężeniu) w szybkich bolusach dożylnych. Podanie glukozy per os, czyli doustnie, nie zastąpi podania dożylnego. Także spowoduje podsienie jej poziomu we krwi, ale po zdecydowanie dłuższym czasie.
Jeśli nie mamy możliwości pojechać do kliniki weterynaryjnej, należy jak najszybciej podnieść psu poziom glukozy:
- podać mu posiłek, jeśli jest w stanie jeść i przełykać;
- podać mu do wypicia roztwór glukozy – najlepiej mieć glukozę w proszku z apteki. Jeśli nie mamy takiego preparatu, możemy zrobić rozwór z białego cukru. Dawka cukru to 1 g cukru na 1 kg masy ciała psa. Rozpuszczamy go po prostu w niewielkiej ilości letniej wody i podajemy psu do wypicia lub podajemy mu przygotowany roztwór strzykawką do pyska. Pamiętajmy, że zwierzę musi samodzielnie przełykać roztwór;
- Jeśli pies nie jest w stanie przełykać samodzielnie, należy wetrzeć mu w błonę śluzową jamy ustnej (najlepiej pod językiem) glukozę w proszku. Jeśli jej nie mamy, to rozpuszczony cukier, syrop klonowy czy miód może przyjść nam z pomocą.
Pamiętajmy, że zarówno zbyt niski, jak i zbyt wysoki poziom glukozy we krwi jest dla psa niebezpieczny.
Czytaj więcej: Hiperglikemia u psa – objawy i zagrożenia
