Kot

Zapalenie trzustki kotów (pancreatitis) to wbrew pozorom dość częsty problem występujący szczególnie u kotów w średnim i starszym wieku. Stanowi ono poważne zagrożenie dla zdrowia i życia, szczególnie gdy mowa o ostrym zapaleniu. Postawienie diagnozy niekiedy bywa trudne, ponieważ choroba przebiega wraz z niespecyficznymi objawami i jest wymagająca diagnostycznie. Warto więc wiedzieć, jak wygląda przebieg zapalenia trzustki u kota, i, co najważniejsze, jak się je diagnozuje. Co ciekawe, w badaniach krwi parametry takie jak lipaza czy amylaza nie są parametrami wartościowymi diagnostycznie, a o trzustce kota nie mówią w zasadzie nic. Przyczyny zapalenia trzustki u kotów nie są do końca znane i uważa się, że choroba ta w głównej mierze ma tło idiopatyczne.

Jedną z najważniejszych, bo ciągle aktualnych chorób zakaźnych u kotów u Polsce jest panleukopenia (FPL - feline panleukopenia), nazywana inaczej zakaźnym zapaleniem jelit kotów, kocim parwowirusem, czy też kocim tyfusem. Rokrocznie choroba zbiera żniwo, szczególnie wśród nieszczepionych młodych kociąt. Mimo powszechnie dostępnych skutecznych szczepień choroba ta stanowi duży problem w populacji kotów. Niestety, także osobniki dorosłe mogą zachorować, na szczęście z łagodniejszym przebiegiem choroby i mniejszą śmiertelnością. Choroba charakteryzuje się wysoką zaraźliwością oraz bardzo szybkim i ostrym przebiegiem.

Coraz częściej w gabinecie weterynaryjnym pada pytanie opiekuna: czy mój kot ma chłoniaka?! Dlaczego kiedyś, jeszcze kilkanaście lat temu o chłoniakach u kotów nie mówiliśmy prawie wcale? Coraz nowsze badania i statystyki mówią wprost – chłoniak to najczęstszy nowotwór u kotów. Ma różne oblicza, może dotykać różnych narządów oraz dawać bardzo niespecyficzne i niewielkie objawy.

Tasiemiec to pasożyt jelitowy, należący do robaków płaskich, czyli płazińców. Jest to inna grupa endopasożytów niż obleńce i nie należy ich mylić chociażby z glistą kocią. Charakterystyczna dla tasiemców jest budowa ciała, które najczęściej składa się z segmentów, tak zwanych członów, oraz z główki, którą przyczepia się do ściany jelita. Tasiemce mogą osiągnąć dość sporą długość w przewodzie pokarmowym żywiciela: kota, psa czy innych zwierząt mięsożernych, a także człowieka. Na tasiemczycę narażone są przede wszystkim koty żyjące w środowisku, w którym znajdują się pchły, a także koty polujące na drobne gryzonie.

Mimo powszechnego stosowania środków do zwalczania ektopasożytów u psów i kotów, popularnie nazywanych preparatami „na kleszcze”, nadal dość często słyszymy o kocim świerzbie. Problem ten diagnozowany jest szczególnie u młodych kociąt. O jakim dokładnie pasożycie tutaj mowa, z czym wiąże się jego obecność, jakie są objawy i przede wszystkim – jak go leczyć i czy zagraża zdrowiu człowieka – dowiecie się z poniższego artykułu.

Odróżnienie u kotów samca od samiczki, szczególnie gdy są one w młodym wieku, stanowi niejednokrotnie wyzwanie. Nawet lekarz weterynarii czy osoba na co dzień opiekująca się kotami, jak na przykład hodowca, technik weterynarii czy pracownik schroniska, może mieć z tym nie lada kłopot. U młodych samców jądra jeszcze nie są w pełni wykształcone (wraz z moszną), a także wygląd zewnętrzny samca (czyli eksterior) nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. W przypadku samiczek w ogóle może to być trudne. Niekiedy dopiero gdy kociak dostaje pierwszą rujkę, okazuje się, że nasz kocurek jednak jest kocicą, i na dodatek w rui. A co jeśli samiec jest wnętrem i w ogóle jądra u niego nigdy nie pojawią się w mosznie? Dodam, że taka sytuacja wcale nie oznacza, że kot jest bezpłodny.

Robaki u kotów, często określane jako pasożyty, są powszechnym problemem, który może dotknąć zarówno zwierzęta domowe, jak i wychodzące. Pasożyty wewnętrzne, takie jak glisty czy tasiemce, mogą bytować w przewodzie pokarmowym, podczas gdy inne, jak nicienie płucne, osiedlają się w układzie oddechowym. Przeczytaj, jakie pasożyty najczęściej występują u kotów, jakie objawy mogą powodować oraz jak je diagnozować i leczyć.

Każdy opiekun kota wie, i nie ma co tu obwijać w bawełnę, że podanie kotu tabletki to wyzwanie. Oczywiście, są takie koty, które bez problemu połkną podany lek. Taki sukces to zawsze zasługa obu stron – kot ładnie współpracuje, otwiera pyszczek, a opiekun prawidłowo i sprawnie podaje lek. O kocie, który sam zjada tabletki z ręki, w zasadzie możemy zapomnieć. Chociaż poznałam takie, to naprawdę są to pojedyncze przypadki i nietypowe dla gatunku okazy. Nie oznacza to, że opiekun z góry musi zakładać klęskę. Absolutnie nie! Kota można nauczyć całej procedury i co ważne – coraz więcej leków ma formułę opracowaną tak, by podawanie ich kotom było łatwe.

Kocia biegunka to powszechny problem, który może być nie tylko uciążliwy, ale przede wszystkim nieść za sobą negatywne skutki zdrowotne. W tym artykule przyjrzymy się głównym przyczynom tego schorzenia oraz podpowiemy co podać kotu, kiedy zmaga się z biegunką.