Dlaczego pies goni i wygryza swój ogon?

Choć wygląda to niewinnie, a czasem nawet zabawnie, powinniśmy zachować czujność: pies, który goni swój ogon, wcale nie próbuje dostarczyć nam rozrywki! Takie zachowanie może być wyraźnym sygnałem problemów behawioralnych czworonoga, które należy jak najszybciej zdiagnozować i rozwiązać. Dlaczego pies goni swój ogon? O czym świadczy wygryzanie ogona i sierści w jego okolicach? Choć bezpośrednich przyczyn może być wiele, mechanizm tych dwóch zachowań jest podobny. Wgryźcie się w temat, zaczynając od naszego tekstu!

Do behawiorysty czy do weterynarza?

Problemy związane z psim ogonem mogą być dwojakie: dotyczą uporczywego wygryzania sierści lub kompulsywnego gonienia własnego ogona. Skąd się biorą i co oznaczają?

Zanim zaczniemy analizować zachowanie czworonoga pod kątem behawioralnym, powinniśmy wykluczyć inne przyczyny problemu. Psy bardzo często wygryzają sierść (na ogonie, boku lub brzuchu), gdy borykają się z psią alergią, zapaleniami skórnymi lub pasożytami – to dolegliwości, które wymagają wizyty u lekarza weterynarii.

Stres u podstaw

Zdarza się jednak, że problemy z ogonem mają swoje źródło w psychice psa i wynikają ze stresu lub napięcia odczuwanego przez zwierzę. Zachowania kompulsywne polegające na gonieniu lub wygryzaniu ogona to psi sposób na rozładowanie złych emocji i poprawę nastroju. Jak pomóc psu w takiej sytuacji? Po pierwsze: poszukać źródła problemu.

Warto się zastanowić, czy nasz pupil czuje się bezpiecznie w otoczeniu, w którym żyje (w mieszkaniu, na spacerach) i czy nie brakuje mu pewnej przewidywalności opartej na codziennych rytuałach.

Nie lubisz rutyny? Twój pies za nią przepada! Dowiedz się, czemu jest aż tak ważna w świecie czworonogów!

To właśnie brak konsekwencji i powtarzalnego rytmu dnia może być dla psa źródłem pobudzenia, podenerwowania i stresu, a w konsekwencji – kompulsywnych zachowań, takich jak wygryzanie i gonienie ogona. Jeśli w Twoim życiu zachodzą właśnie duże zmiany, często przyjmujesz gości, a Twoje dziecko bawi się z rówieśnikami w przestrzeni, która należy również do psa, pamiętaj, że każda z tych sytuacji może być dla pupila źródłem stresu.

Pojawienie się dziecka w rodzinie to zmiana nawyków – także tych psich. Sprawdź, na co zwrócić uwagę, by oszczędzić pupilowi stresu!

Stres u psa może pojawić się także w reakcji na nudę i niezaspokojone potrzeby, takie jak potrzeba zabawy, tropienia i szkolenia z wykorzystaniem nagród.

Gonienie i wygryzanie ogona obserwujemy czasem u psów schroniskowych lub u takich, u których z powodu różnych zaniedbań rozwija się depresja. Wówczas potrzebne jest wsparcie farmakologiczne poprawiające nastrój zwierzaka. W takich przypadkach terapię behawioralną wprowadza się dopiero w drugiej kolejności, gdy farmakoterapia przyniesie efekty. Niemniej jednak konsultacja z behawiorystą (gdy wykluczymy zdrowotne przyczyny niepokojących zachowań) powinna być pierwszym krokiem na drodze do rozwiązania problemów psa.

Dlaczego pies goni i wygryza swój ogon?

Samopielęgnacja czy samookaleczenia?

Każdy pies pielęgnuje swoją sierść – liże, iska i skubie ją po to, by zachować higienę. Gryzienie okolic ogona również bywa przejawem psiej samopielęgnacji, ale należy uważnie obserwować to zachowanie. Może się ono bowiem wymknąć spod kontroli i przerodzić w samookaleczanie.

Kiedy pies gryzie ogon, powodując powstawanie ran, możemy się domyślać, że przyczyna takiego postępowania leży gdzieś indziej i ma związek z problemami behawioralnymi.

Warto wówczas skupić się na potrzebach psa i sprawdzić, czy każda z nich jest zaspokojona. Brak odpowiedniej ilości zabaw, ograniczone kontakty społeczne z ludźmi i psami lub brak zajęć opartych na węszeniu czy poznawaniu nowych miejsc – to wszystko może się przełożyć na kompulsywne zachowania, takie jak wylizywanie i wygryzanie ogona.

Takie zachowanie stanowi rekompensatę niezaspokojonych potrzeb, nudy oraz braku zrozumienia i zainteresowania ze strony właściciela. Jeśli podejrzewasz, że problem dotyczy Twojego psa, skorzystaj z pomocy behawiorysty!

Reakcje na stres a charakter psa

Gonienie własnego ogona może opierać się na tym samym mechanizmie i mieć te same przyczyny co wygryzanie sierści w jego okolicach. Tutaj również bardzo istotna jest kwestia ewentualnego stresu odczuwanego przez zwierzę i tego, czy jego podstawowe potrzeby są zaspokojone.

Psy goniące swój ogon często mają za sobą schroniskową przeszłość (zamknięcie w boksie, rzadkie spacery i duża ilość stresujących bodźców sprzyjają rozwinięciu się takiego problemu) lub mieszkają na przedmieściach, gdzie nie opuszczają swojego kojca czy podwórka. Wówczas każdy bodziec (np. pies przechodzący obok ogrodzenia) powoduje u czworonoga kompulsywną reakcję, np. szczekanie i bieganie w kółko za własnym ogonem.

Czym różni się więc gonienie ogona od wygryzania sierści w jego okolicy? Pierwsze zachowanie częściej będzie dotyczyć psów ekstrawertyków o pobudliwym charakterze, drugie – osobników introwertycznych, mniej skłonnych do aktywnego rozładowywania stresu.

Dlaczego pies goni i wygryza swój ogon?

PODSUMOWANIE

1. Jeśli obserwujesz, że Twój pies wygryza sierść w okolicach ogona, sprawdź w pierwszej kolejności, czy nie boryka się z alergią, pasożytami lub inną reakcją skórną o podłożu zdrowotnym. Twoje wątpliwości rozwieje wizyta u lekarza weterynarii.

2. Jeśli zdrowy pies wykazuje zachowania kompulsywne (takie jak wygryzanie sierści i gonienie ogona), może mieć problemy natury behawioralnej.

3. Problemy behawioralne manifestowane zachowaniami kompulsywnymi najczęściej wynikają z odczuwanego przez psa stresu. Jego źródła to zazwyczaj: brak bezpieczeństwa i stałego rozkładu dnia oraz nuda i niezaspokojone potrzeby czworonoga.

4. Niektóre psy pielęgnują sierść poprzez lizanie, iskanie i podgryzanie, ale gdy samopielęgnacja zamienia się w samookaleczanie, należy poszukać behawioralnych przyczyn takiego zachowania.

5. To, jak pies zareaguje na stres, zależy od jego charakteru. Pobudliwe czworonogi z większym prawdopodobieństwem wybiorą gonienie ogona, a psi introwertycy – wygryzanie sierści w jego okolicach.