Choć wygląda to niewinnie, a czasem nawet zabawnie, powinniśmy zachować czujność: pies, który goni swój ogon, wcale nie próbuje dostarczyć nam rozrywki! Takie zachowanie może być wyraźnym sygnałem problemów behawioralnych czworonoga, które należy jak najszybciej zdiagnozować i rozwiązać. Dlaczego pies goni swój ogon? O czym świadczy wygryzanie ogona i sierści w jego okolicach? Choć bezpośrednich przyczyn może być wiele, mechanizm tych dwóch zachowań jest podobny. Wgryźcie się w temat, zaczynając od naszego tekstu!
Spis treści:
Do behawiorysty czy do weterynarza?
Problemy związane z psim ogonem mogą być dwojakie: dotyczą uporczywego wygryzania sierści lub kompulsywnego gonienia własnego ogona. Skąd się biorą i co oznaczają?
Zanim zaczniemy analizować zachowanie czworonoga pod kątem behawioralnym, powinniśmy wykluczyć inne przyczyny problemu. Psy bardzo często wygryzają sierść (na ogonie, boku lub brzuchu), gdy borykają się z psią alergią, zapaleniami skórnymi lub pasożytami – to dolegliwości, które wymagają wizyty u lekarza weterynarii.
Stres u podstaw
Zdarza się jednak, że problemy z ogonem mają swoje źródło w psychice psa i wynikają ze stresu lub napięcia odczuwanego przez zwierzę. Zachowania kompulsywne polegające na gonieniu lub wygryzaniu ogona to psi sposób na rozładowanie złych emocji i poprawę nastroju. Jak pomóc psu w takiej sytuacji? Po pierwsze: poszukać źródła problemu.
Warto się zastanowić, czy nasz pupil czuje się bezpiecznie w otoczeniu, w którym żyje (w mieszkaniu, na spacerach) i czy nie brakuje mu pewnej przewidywalności opartej na codziennych rytuałach.
To właśnie brak konsekwencji i powtarzalnego rytmu dnia może być dla psa źródłem pobudzenia, podenerwowania i stresu, a w konsekwencji – kompulsywnych zachowań, takich jak wygryzanie i gonienie ogona. Jeśli w Twoim życiu zachodzą właśnie duże zmiany, często przyjmujesz gości, a Twoje dziecko bawi się z rówieśnikami w przestrzeni, która należy również do psa, pamiętaj, że każda z tych sytuacji może być dla pupila źródłem stresu.
Stres u psa może pojawić się także w reakcji na nudę i niezaspokojone potrzeby, takie jak potrzeba zabawy, tropienia i szkolenia z wykorzystaniem nagród.