5 największych psich strachów

Ludzkie podejście do strachów bywa podszyte humorem i dystansem, zwłaszcza podczas Halloween, kiedy to, co potencjalnie straszne, wcale nie dzieje się naprawdę. W końcu dynie to tylko rekwizyty, które za kilka dni wylądują w koszu, a psikus zamiast cukierka nie zrobi nam krzywdy. Z psimi strachami jest inaczej – są realne i często bardzo trudno znaleźć sposób na to, by je przezwyciężyć, a wystraszony pies może długo borykać się z emocjonalnymi konsekwencjami lęków. Czego boją się psy i w jaki sposób możemy im pomóc w walce ze strachem? Poznajcie 5 największych psich lęków i 5 rad, które mogą się Wam przydać na co dzień w szkoleniu psa i w pracy z nim!

Obcy ludzie podczas spaceru

Spacer powinien być dla Ciebie i psa okazją do podejmowania wspólnych aktywności, zacieśniania więzi, inicjowania zabawy i trenowania nowych umiejętności. Taki scenariusz bardzo trudno jednak wprowadzić w życie, kiedy Twój czworonożny przyjaciel boi się każdej obcej osoby, którą spotykacie na swojej drodze.

Nie istnieje taka przestrzeń idealna, której nie będziecie musieli dzielić z innymi ludźmi – pies z lękiem przed obcymi, nad którym nie podejmiemy pracy, codziennie będzie więc zmuszony do konfrontowania się z tym, czego boi się najbardziej. Przezwyciężanie tego strachu to długotrwały proces, wymagający wielu ćwiczeń, a czasem pomocy behawiorysty.

Jak rozpoznać u psa lęk przed obcymi ludźmi? Obserwuj jego reakcje na obcych i zachowanie podczas spaceru. Mogą być one różne: od kulenia się przy ziemi i prób ucieczki, do wykazywania typowych objawów agresji lękowej, czyli szczerzenia zębów, szczekania, doskakiwania i wycofywania się.

W obu przypadkach konieczne jest wprowadzenie odpowiednich ćwiczeń i technik, takich jak trening asertywności, bezpieczne mijanie, pozytywne skojarzenia, przepuszczanka z użyciem sygnału neutralnego, dystans krytyczny czy rozdzielanie z wykorzystaniem nagradzania i skupiania uwagi.

➡Szczegółowe porady na temat radzenia sobie z psim lękiem przed obcymi ludźmi znajdziecie w filmie instruktażowym naszego behawiorysty⬅

Goście i dźwięk domofonu

Co może być strasznego w radosnych odwiedzinach gości, którzy składają nam wizytę w domu? Z perspektywy terytorialnego czworonoga, który jako szczeniak nie był przyzwyczajony do obecności innych ludzi lub ma w pamięci niezbyt przyjemne doświadczenia związane z kontaktem z obcymi, takie wydarzenie to bardzo stresująca sytuacja.

Oszczekiwanie gości, szczerzenie zębów, chwytanie za nogawki i wycofywanie się mogą świadczyć o tym, że Twój pies zmaga się z takim lękiem.

Często niepokój czworonoga budzi już sam dźwięk domofonu, zapowiadający nieprzyjemne następstwa – wkroczenie obcych osób w przestrzeń, którą do tej pory pies kojarzył z bezpieczeństwem. Twój pupil może wówczas głośno szczekać i opierać ciężar ciała na tylnych łapach. Taki strach wynika najczęściej ze złych wspomnień lub z niewłaściwie poprowadzonego procesu wczesnej socjalizacji.

➡Jak socjalizować szczeniaka? Poznaj najważniejsze etapy!⬅

W takiej sytuacji najlepsze ćwiczenia to te, które budują u psa pozytywne skojarzenia – z obecnością gości w mieszkaniu, z dźwiękiem domofonu. Przeprowadzisz je z wykorzystaniem przysmaków.

➡Nadmierne szczekanie na gości i dźwięk domofonu⬅

Warto pomyśleć też o tym, by nauczyć czworonoga spokojnego zostawania w samotności, wdrożyć trening komendy „na miejsce” i stopniowo zapoznawać psiaka ze znajomymi – aż do momentu wypracowania systemu spokojnego witania się z każdym przybyszem.

Domowe sprzęty

Odkurzacz, pralka, spadający garnek – źródła niskich tonów lub głośnych, intensywnych trzasków, które mogą wystraszyć niejednego psa. U niektórych czworonogów lęk przed sprzętami domowymi jest na tyle duży, że uniemożliwia właścicielowi wykonywanie codziennych obowiązków, a dla pupila bliskość tych sprzętów staje się źródłem stresu. Ruch, który towarzyszy hałasowi, dodatkowo potęguje psie lęki.

Typowe reakcje psa to głośne szczekanie i uciekanie, które czasem łączy się z próbami podbiegania i „upolowania” obiektu. Domowe sprzęty, oprócz tego, że trochę przerażają czworonoga, bywają też dla niego interesującą zdobyczą!

➡Sprawdź, z jakimi sprzętami domowymi warto zapoznać psa, by nie reagował na nie strachem!⬅

W przypadku lęku przed odkurzaczem, pralką czy szczotką również sprawdzi się metoda pozytywnych skojarzeń. Przyzwyczajaj psa do przebywania w pobliżu sprzętów, z których korzystasz w domu i stopniowo zapoznawaj go z odgłosami, które wydają – także w ruchu. Postępy nagradzaj ulubionymi przysmakami.

Dzieci

Dziecko i pies mogą stanowić zgrany duet pod warunkiem, że ich kontakt nie będzie źródłem lęku dla żadnej ze stron. Dla czworonoga wrażliwego na hałas i gwałtowny ruch głośna i rozbiegana gromadka dzieciaków nie musi być najbardziej pożądanym towarzystwem na świecie. Lękliwy pies będzie zadowolony z możliwości wycofania się z takiej stresogennej sytuacji.

Niektóre psiaki, zwłaszcza te, które ze względu na typ rasy posiadają predyspozycje do zaganiania (border collie, cattle dog, aussie), mogą szczekać na dzieci z ekscytacji. Jeśli zauważysz jednak, że szczekanie i nerwowość u psa wzmagają się, gdy dzieci zbliżają się do niego lub biegną w jego stronę, powinieneś zastanowić się, czy u źródeł takiego zachowania nie leży strach.

Bardzo ważne, by pies, który obawia się dzieci i dzieli z nimi przestrzeń, miał w mieszkaniu swoją strefę bezpieczeństwa – kącik z klatką, który pozwoli mu obserwować zabawę najmłodszych przy zachowaniu komfortowego dystansu. Jeśli ten strach dotyczy Twojego psa, wprowadź technikę pozytywnych skojarzeń. Niech dzieci w Twojej obecności karmią psa małymi przysmakami, a podczas zabawy trenuj z pupilem zmniejszanie dystansu z wykorzystaniem komendy „siad” z rozpraszaniem, nagradzając go za każdy postęp.

➡Chcesz uporządkować wiedzę na ten temat i przejść do praktycznych ćwiczeń? Obejrzyj video Piotra i poznaj suczkę Szajbę, która uczy się, jak pokonać strach przed dziećmi⬅

Samotność

Dla niektórych czworonogów zostawanie w domu w pojedynkę to ogromne emocjonalne wyzwanie. Nic dziwnego – psy to istoty społeczne, które tworzą silne więzi z członkami swojego „stada”. Gdy nie mogą za Tobą podążać, czują się niepewnie i niekomfortowo, przez co wokalizują, niszczą przedmioty, załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne na legowisku czy kanapie lub wylizują i wygryzają sierść, doprowadzając nawet do samookaleczeń.

Przyczyn takich zachować jest kilka (np. nuda, frustracja), ale najtrudniej poradzić sobie z lękiem separacyjnym.

Najczęściej cierpią na niego psy, które nie zostały przyzwyczajone do samotności w okresie szczenięcym. To u nich lęk przed samotnością jest największy – objawia się paniką, samonagradzaniem się (niszczenie, samookaleczanie) oraz wyciem i szczekaniem.

Strach u psów z lękiem separacyjnym jest tak duży, że nie reagują one na gryzaki i smakołyki, które pozostawiamy w domu. W przezwyciężaniu tego lęku często konieczna jest pomoc behawiorysty i lekarza weterynarii.

➡By lepiej zrozumieć problem psiego strachu przed samotnością, przyjrzyj się objawom i przyczynom lęku separacyjnego, które zgromadził w artykule nasz behawiorysta⬅

Podsumowanie

Czy psie lęki to strachy na lachy? Niekoniecznie. Jeśli Twój pies czegoś się boi, a strach jest dla niego źródłem codziennego stresu i frustracji, Twoim zadaniem jest znalezienie przyczyn takiego stanu rzeczy i rozwiązania problemu. Kluczem do sukcesu w walce z psimi strachami jest uważna obserwacja zachowań czworonoga i wprowadzenie odpowiedniego treningu, który najpierw ograniczy objawy lęku, a w konsekwencji pomoże Ci zlikwidować jego źródło. Niech to, co straszne, dzieje się tylko na niby – także w psim świecie!